پانزدهم میلادی بنا شده كه البته به زیبایی بازسازی شده و در خود مجموعهای نفیس از آثار سنگی و منحصر به فرد از دورههای پالئولیتیك، نئولیتیك، فرنگی‌ها، یورارتینها تا تمدن لیدیا و همچنین آثاری از رومیها و یونانیان را نیز در بردارد. هر ایرانی در این موزه ناخود آگاه به یاد تخت جمشید میافتد.
مسجد حاجی بایرام ولی (22/11/1390)
این مسجد در محله اولوس، بعد از معبدآگوستوس قرار دارد و در اصل، در سال 28 _ 1۴27 ساخته شده است. این مسجد در کنار آرامگاه صوفی نامدار حاجی بایرام ولی (بنیان گذار فرقه بایرامی) است. این مسجد توسط معمار سینان در قرن شانزدهم و توسط یکی از نوههای حاجی بایرام ولی در سال 171۴م، ساخته شده است. امروز این مسجد مشخصات مساجد قرن هفدهم و هیجدهم را نشان میدهد. دیوارهای این مسجد از آجر و قطعات سبز رنگ ساخته شده است. در حال حاضر، این مسجد برای مراسم رسمی و غیر رسمی استفاده میشود و غالباً عروس و دامادهای جوان از آن دیدار میکنند. مقبره حاجی بایرام در جنب محراب ساخته شده و این نمونه مقبره قرن پانزدهم است.
ج) نشستهای سیاسی _ فرهنگی
كنسولگری ایران در استانبول (17/11/1390)
اساتید دانشكده علوم حدیث بلافاصله، پس از جلسه با نمایندگی جامعة المصطفی در تركیه به محله «ترجمان»، از مناطق قدیمی شهر استانبول وارد شده و به ساختمان مجلل و تاریخی كنسولگری ایران قدم نهادند. سنگ فرش خیابانهای تنگ و باریک منطقه _ كه به صورت قدیمی باقیماندهاند _ تاریخ كهن شهر را به تصویر میكشند.
گفته شد که محوطه كنسولگری در بهترین نقطه باب عالی در كنار كاخ امپراطوری عثمانی واقع شده است و این مكان توسط میرزا حسین سپهسالار، سفیر عصر ناصرالدین شاه (سازنده مدرسه عالی شهید مطهری تهران) و مساعدت مالی شاهنشاهی وقت ایران تهیه و با معماری بسیار زیبایی ساخته شده است. سازندگان این كاخ كوچك، اهتمام جدی خود را مصروف به تصویر كشیدن فرهنگ و اندیشه بیبدیل ایرانی در بنای ساختمان نموده بودند.
ساختمان مجلل كنسولگری در سمت راست درب ورودی بزرگ حیاط _ كه ویژه كاخها است _ قرار گرفته است. چندین پله حیاط را به سرسرای كنسولگری متصل میسازد و پس از آن، سالن اصلی با معماری اصیل ایرانی همراه با نقاشیها و اشعار شاعران سترگ پارسی‌گو خودنمایی میكند. قابهای عكس موجود در سالن، از مدارس ایرانیان مقیم در تركیه حكایت میكند.
