نگاه اول

بخشی از مستندات روایی که مربوط به اصول اعتقادیِ مکتب حقه تشیع است، ناظر به وحدانیت الله تعالی و نفی معاصرتِ «ماسوی» با او در ازل می‌باشد، که به سه قسم از آن‌ها اشاره می‌شود:
1. روایاتِ متواتری که مستقیماً ناظر به یگانگی باری‌تعالی در ازل می‌باشند؛
2. روایات متواتری که به‌صورت برهانی و غیربرهانی، ازلیّت ماسوی را بدون استثنا نفی می‌کنند؛
3. روایاتی که ناظر به موضع‌گیری قاطعانه معصوم علیه السلام در برخورد با مخالفان می‌باشند.

قسم اول _ از نگاه اول _

این قسم که تواتر معنوی دارد، گاهی به‌ صورت مکتوب و گاه به‌ صورت شفاهی، آن هم در قالب خطبه و یا حتی دعا و مناجات، بیان شده است. ¹ به‌عنوان نمونه:
1. در صحیحه‌ای، محمدبن‌مسلم از امام‌باقر علیه السلام نقل می‌کند که فرمود: «کان الله عزَّوجلَّ و لا شَیءَ غَیرُهُ ...»؛² خدای عزوجل بود و چیز دیگری با او نبود.
2. فرازی از دعایی که امام‌جواد علیه السلام برای مراجعه‌کننده‌ای مرقوم فرمودند: «یا ذَا الذَّی قَبلَ کلِّ شَیءٍ ثمَّ خَلَقَ کلِّ شیءٍ»؛³ ای کسی که پیش از هر چیزی بود، سپس همه چیز را آفرید.
3. فرازی از خطبه امیرالمؤمنین علیه السلام به نقل از زیدبن‌علی‌بن‌الحسین علیهما السلام : «المُتَوَحّد بالقِدَم و الازلیّةِ».⁴
4. امیرالمؤمنین علیه السلام در خطبه اول نهج‌البلاغه می‌فرماید: «مُتَوَحِّدٌ إِذْ لَا سَکَنَ‏ یَسْتَأْنِسُ بِهِ وَ لَایَسْتَوْحِشُ لِفَقْدِه»؛⁵ یگانه بود آن هنگام که هیچ چیز نبود که به آن اُنس گرفته و