می‌شمرد؛ مانند حدیثی با سند صحیح از محمد بن مسلم از امام باقر _ علیه السلام _ که می‌گوید:
إنَّ من عندنا يزعمون أنّ قول الله _ عز و جل _ «فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ ...» انهم اليهود و النصاری قال: «اذا يدعونكم الی دينهم قال: قال [فأشار ] بيده الی صدره _ نحن اهل الذكر و نحن المسئولون»؛^۱
محمد بن مسلم می‌گوید: برخی از افرادی که نزد مایند گمان می‌برند، اهل الذکر در آیه «فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ ...» یهودیان و مسیحیان هستند، امام فرمود: «اگر چنین باشد آنان شما را به دین خود می‌خوانند». سپس راوی می‌گوید: امام با دست به سینه خود اشاره کرد و فرمود: «ما اهل الذکر هستیم و ما مرجع پرسش‌ها خواهیم بود».
به همین رو، هیچ روایتی از معصومان _ علیهم السلام _ حتی یک مورد، چه در مقام تنزیل آیه و چه در مقام تأویل آن، نقل نشده که اهل الذکر را بر غیر خودشان تطبیق کرده باشند، بلکه آن را رد و انکار کرده‌اند؛ به طور نمونه حدیث پیش گفته از مرحوم صفّار و کلینی، از محمد بن مسلم و نیز حدیث صفار که با سند خود از «معلی بن خنیس» از امام صادق _ علیه السلام _ در باره اهل الذکر چنین نقل می‌کند:
قال: هم آل محمد، فذكرنا له حديث الكلبي انّه قال: هي في اهل الكتاب ، قال فلعنه و كذّبه؛^۲
امام فرمود: آنان آل محمد اند، به ایشان دیدگاه کلبی را یادآور شدم که می‌گوید: اهل الذکر در این آیه اهل کتاب است، امام فرمود او را لعنت کن و تکذیب نما.
3) گروهی دیگر از احادیث در این زمینه وارد شده که با تحلیل واژه ذکر بر این معنا تاکید کرده است؛ مانند حدیث کلینی با سند صحیح^۳ از امام صادق _ علیه السلام _ که می‌فرماید:
... فرسول الله الذكر و اهل بيته المسئولون و هم اهل الذكر؛^۴