آمده است که به گونه‌ای بیان‌گر معنای بازگشت هستند.
ابن فارس می‌نویسد:
رجع یرجع رجوعاً اذا عاد.۱
و در المصباح المنیر آمده است:
الرَجعة بالفتح بمعنی الرجوع، و فلان یؤمن (بالرجعة) ای بالعود الی الدنیا.۲
ابن منظور:
الرجعة به معنای برگشتن خاص است.۳
جوهری:
فلان یومن بالرجعة، ای بالرجوع الی الدنیا بعد الموت.
در قاموس المحیط هم مشابه معنای صحاح وجود دارد.۴
خلیل در العین می‌نویسد:
و الکرّ: الرجع علیه.۵
راغب در مفردات می‌گوید:
رجوع به معنای برگشتن و برگرداندن به مکان، حالت و گفتار سابق است.
و همو در ذیل کلمه ایاب می‌نویسد:
«ایاب» هم به معنای رجوع است، با این تفاوت که «ایاب» به برگشتن با اراده و اختیار گفته می‌شود، امّا رجوع به معنای اعم از آن استعمال می‌شود.۶
از مجموع کلمات لغویان استفاده می‌شودکه رجعت بازگشتی خاص است و محلّی برای رجوع وجود دارد.کلمه رجع در قرآن هم به معنای عام لغوی خودش هم به صورت متعدی (برگرداندن) و هم لازم (برگشتن) استعمال شده است.۷
1.. معجم مقاییس اللغه، ج۲، ص۴۹۰.
2.. المصباح المنیر، ص۲۲۰.
3.. لسان العرب، ج۸، ص۱۱۴.
4.. قاموس المحیط، ج۳، ص۳۹.
5.. العین، ص۴ و ۷.
6.. همان ، ص۳۰.
7.. قاموس اللغة، ج۳، ص۲۸.
