زبانْ آگاهى امامان(ع) در روايات

۰.اميرالمؤمنين، على(ع) فرمودند:انى لأسمع كل قوم الجبارين والمنافقين بلغاتهم؛ ^۱

۰.بى شك من پيامم را به گوش همه اقوام ستم گر و منافق، با زبان خودشان مى رسانم.

در برخى از روايات يكى از نشانه هاى شناخت امام معصوم(ع) سخن گويى به همه زبان ها ذكر شده است:

۰.يك. عن ابى الجارود قـال:سألـت ابا جعفر الباقر(ع) بم يعـرف الامام؟ قـال: بخصال: اولها نص من الله تبارك و تعالى عليه ونصبه علَماً للناس حتى يكون عليهم حجة لان رسول الله(ص) نصب عليّاً وعرفه الناس باسمه وعينه وكذلك الأئمة(ع) ينصب الاول الثانى وان يسأل فيجيب وان يسكت عنه فيبدى ويخبر الناس بما يكون فى غد ويكلم الناس بكل لسان ولغة. ^۲

۰.ابو جارود گفت:از امام باقر(ع) پرسيدم: امام به چه چيزى شناخته مى شود؟ فرمود: به خصلت هايى؛ خصلت نخست اين است كه بر امامت او بايد نصّى از جانب خداوند متعال باشد و خداوند او را به عنوان نشانه براى مردم بگمارد تا بر آنان حجت گردد. رسول خدا(ص)، على(ع) را به امامت برگماشت و او را با نام، به مردم معرفى كرد و مشخص ساخت. همين گونه امام اول، امام دوم را به امامت مى گمارد. [امام جلوتر، امام پس از خويش را] و امام بايد به پرسشى كه از او مى شود پاسخ دهد و هنگامى كه در محضر او سكوت مى شود آشكار سازد (يا خود آغاز كند) و مردم را از رويدادهايى كه در آينده روى مى دهد آگاه سازد و با مردم به هر زبان و لغتى سخن گويد.»

۰.دو. امام صادق(ع) به يكى از غلامان غير عربشان گفتند:«تكلم بأى لسان شئت فانى   أفهم عنك؛ ^۳ به هر زبانى مى خواهى سخن بگو من مى فهم.» و به غلام ديگرى فرمودند: «تكلم بأى لسان شئت سوى العربية؛ ^۴ به هر زبانى كه مى خواهى غير از عربى سخن بگو.»