حضرت آية الله علامه حاج شيخ محمد تقى شوشترى، رجالى اى سترگ كه خود، سر سلسله مردانى در زمانه ما بودند كه: «لا تلهيهم تجارة ولا بيع عن ذكر الله». سال هاى عمر ايشان از زمان قدرت تمييز تا به آخر، در ذكر، تتلمذ و تدريس، درس و بحث، حديث و روايت، عبادت و تفكر و كتابت سپرى گرديده و همواره در محراب انس با محبوبْ مقيم بوده؛ با نفسى بشكسته به زور بازوى تقوا كه «للحروب رجال».
علامه بزرگوار در گوشه اى از گستره شهرى كه دور است و مهجور (شهر شوشتر) مى زيستند. با همه جنبه هاى زهد و تقدس، پاكى و بى ريايى و بى آلايشى، سخت كوش و پرتلاش در خدمت به فرهنگ اسلامى و شيعى همت گماشت كه نتيجه آن ده ها تأليف و تصنيف است و نيز بروز و ظهور بركات و ملكات بسيار.