۰.20959.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : لا يَنامُ المُسلمُ و هُو جُنُبٌ ، و لا يَنامُ إلاّ على طَهورٍ ، فإن لَم يَجِدِ الماءَ فلْيَتَيمَّمْ بالصَّعيدِ ؛ فإنَّ رُوحَ المُؤمنِ تَروحُ إلَى اللّه ِ عَزَّ و جلَّ فَيَلقاها و يُبارِكُ علَيها ، فإن كانَ أجَلُها قَد حَضَرَ جَعَلَها في مَكنونِ رَحمَتِهِ ، و إن لَم يَكُن أجَلُها قَد حَضَرَ بَعَثَ بِها مَعَ اُمَنائهِ مِن مَلائكَتهِ فيَرُدُّوها في جَسَدِهِ . ^۱

۰.20960.الإمامُ الباقرُ عليه السلام : و اللّه ِ، ما مِن عَبدٍ مِن شِيعَتِنا يَنامُ إلاّ أصعَدَ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ رُوحَهُ إلَى السَّماءِ فيُبارِكُ علَيها ، فإن كانَ قَد أتى علَيها أجَلُها جَعَلَها في كُنوزِ رَحمَتِهِ ، و في رِياضِ جَنَّةٍ ، و في ظِلِّ عَرشِهِ ، و إن كانَ أجَلُها مُتَأخِّرا بَعَثَ بها مَعَ أمَنَتِهِ مِن المَلائكَةِ لِيَرُدّوها إلَى الجَسَدِ الّذي خَرَجَت مِنهُ لِتَسكُنَ فيهِ . ^۲

(انظر) الروح : باب 1566.

۰.20959.امام على عليه السلام : مسلمان در حال جنابت نمى خوابد و جز با طهارت به خواب نمى رود؛ زيرا روح مؤمن به سوى خداوند عزّ و جلّ مى رود و خدا آن را مى پذيرد و بركتش مى دهد و چنانچه اجلش رسيده باشد، آن را در پناه رحمت خود قرار مى دهد و اگر هنوز اجلش نرسيده باشد، آن را به همراه فرشتگان امين خود مى فرستد و آن را به كالبدش بر مى گردانند.

۰.20960.امام باقر عليه السلام : به خدا سوگند، هيچ بنده اى از شيعيان ما نخوابد، مگر اينكه خداوند عزّ و جلّ روح او را به آسمان بالا برد و آن را بركت دهد. پس، اگر اجلش رسيده باشد، آن را در گنجينه هاى رحمت خود و در باغ هاى بهشت و در سايه عرش خويش قرار مى دهد و اگر اجلش بعداً باشد، آن را همراه دسته اى از فرشتگان امين خود مى فرستد تا به كالبدى كه از آن بيرون آمده است برگردانند و در آن آرام گيرد.