3 . عن مفضّل بن عمر وعبد المؤمن الأنصاري عن أبي عبداللّه عليه السلام قال : قال اللّه عزّوجلّ: أنا اللّه لا اله إلاّ أنا خالق الخير والشرّ فطوبى لمن أجريت على يديه الخير وويل لمن أجريت على يديه الشرّ وويل لمن يقول كيف ذا وكيف هذا ؟ قال يونس يعنى من يُنكر هذا الأمر بتفقّه فيه ^۱ .
امّا موضوع اين رساله ، درباره جبر و اختيار و اعمال بندگان خداوند است كه شارح به نحو ماهرانه اى از عهده آن برآمده و اين ، نشان از تبحّر وى در فلسفه و كلام است . او ابتدا نظر شش گروه و فرقه (فلاسفه ، اشاعره ، معتزله ، جهميّه ، مذهب قاضى باقلانى ، مذهب ابو اسحاق) را در اين مورد ، نقل نموده و پس از آن به ردّ آنها پرداخته و نظر ائمه (ع) : را كه : «لا جبر ولا تفويض بل أمر بين الأمرين» است ، اثبات كرده است .
اين تحقيق از روى تنها نسخه شناخته شده رساله ، صورت گرفته كه در ضمن مجموعه شماره 1833 «نسخه هاى خطّى كتابخانه آية اللّه مرعشى» ، نگهدارى مى شود ^۲ . اين رساله در مجموعه مورد اشاره ، هفتمين رساله است و در برگهاى 100 تا 103 آن به خطّ نستعليق خفى ، تحرير شده است .