۲۸.ومن كلامه صلى الله عليه و آله:لكلِّ نبيّ صاحب سرٍّ وصاحبُ سرّي عليٌّ.

خواجه انبيا تكلم كرد به حديثى كه بس جلى باشد
هرنبى را چو صاحب سرّى است^۱صاحب سرّ من على باشد

۲۹.ومِنْ كلامِهِ:سُئِلَ النبيُّ صلى الله عليه و آله: مَنْ عِندَهُ عِلْمُ الكِتابِ؟ قال: إنّما ذلك عليُّ بن أبي طالبٍ.

از پيمبر سؤال كرد كسى كه بگو نزد كيست علم كتاب
در جواب از ره صوابش گفت نيست آن جز على عالى مآب

۳۰.ومِنْ كلامه صلى الله عليه و آله:مثلُ عليّ بن أبي طالب في الناس مثل قل هواللّه أحد في القرآن.

علم قرآن على رساند به خلق به قراءات سبعه آمد از آن
نسبت ذات او به زمره خلق نسبت قل هو اللّه با قرآن

۳۱.قال النبي صلى الله عليه و آله:من كنت مولاه فعليّ مولاه

مقتداى امم، امام رسل گفت در شأن بحر علم^۲،على
هر كه مولاى او منم تحقيق همه هست مولاى او على ولى

۳۲.ومن كلامه صلى الله عليه و آله:أنا مدينة العلم و عليٌّ بابها من أراد العلم فليأت الباب.

بحر علم و عمل گفت كه من شهر علمم، على در است مرا
هركه را درِ علم مى بايد بايد آمد به صدق از درِ ما

۳۳.ومن كلامه صلى الله عليه و آله:حُبُّ عليِّ بْنِ أبي طالبٍ حسنةٌ لايضرُّ معه سيّئةٌ وبُغضُهُ سيّئةٌ لايَنفعُ مَعَهَا حَسَنَةٌ.
حبّ شاه ولايت آن نيكى است كش مضرّت نمى رسد ز بدى
بغض وى آن بدى است كش نيكى نيست نافع كه هست بى خردى