۳۹۴۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنْ كانَ كُلُّ شيءٍ بقَضاءٍ و قَدَرٍ ، فالحُزْنُ لِما ذا ؟! ^۱

4 ـ الرضا بالقضاء

۳۹۴۲.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إنّ اللّهَ ـ بحُكْمِهِ و فَضْلِه ـ جَعلَ الرَّوحَ و الفَرحَ في اليقينِ و الرِّضا ، و جَعلَ الهَمَّ و الحُزنَ في الشَّكِّ و السُّخْطِ . ^۲

۳۹۴۳.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَن أصْبَحَ على الدُّنيا حَزينا أصْبَحَ على اللّهِ ساخِطا . ^۳

۳۹۴۴.عنه عليه السلام :إنَّ اللّهَ ـ بعَدْلِه و حِكْمَتِهِ و عِلْمِهِ ـ جَعلَ الرَّوحَ و الفَرَحَ في اليَقينِ و الرِّضا عنِ اللّهِ ، و جَعلَ الهَمَّ و الحُزْنَ في الشَّكِّ و السُّخْطِ ، فارْضوا عنِ اللّهِ و سَلِّموا لأمْرِهِ . ^۴

۳۹۴۵.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :مَنِ اغْتَمَّ كانَ للغَمِّ أهْلاً ، فيَنبغي للمؤمنِ أنْ يكونَ باللّهِ و بما صَنعَ راضِيا . ^۵

۳۹۴۱.امام صادق عليه السلام :اگر همه چيز به قضا و قدر است پس اندوه خوردن چرا ؟!

4 ـ خشنودى به قضاء الهى

۳۹۴۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند ـ از روى حكمت و لطف خويش ـ آسايش و شادمانى را در يقين و خرسندى قرار داد و غم و اندوه را در شك و نا خرسندى [از خدا] .

۳۹۴۳.امام صادق عليه السلام :هر كه براى دنيا غمگين شود، از پروردگار خويش ناخشنود است.

۳۹۴۴.امام صادق عليه السلام :خداوند ـ از روى عدالت و حكمت و علم خود ـ آسايش و شادمانى را در يقين و رضايت از خدا قرار داد و غم و اندوه را در شكّ و نارضايتى [از او] ؛ پس، از خدا راضى باشيد و در برابر فرمان او گردن نهيد .

۳۹۴۵.امام كاظم عليه السلام :آن كه غم خورد، شايسته غم و اندوه است ؛ پس مؤمن بايد به خدا و آنچه او مى كند، خرسند باشد .