امام علی علیه السلام
وَاللّهِ، ما نَزَعَ اللّهُ مِن قَومٍ نَعماءَ إلاّ بِذُنوبٍ اِجتَرَحوها ، فَاربِطوها بِالشُّكرِ ، وقَيِّدوها بِالطّاعَةِ .
به خدا سوگند! خداى از هيچ گروهى، نعمت ها را نمىستاند، مگر به سبب گناهانى كه مرتكب مىشوند. پس با شكرگزارى، نعمتها را به چنگ آوريد و با فرمان بردن از خدا، آن ها را نگاه داريد .
إرشاد القلوب : 150 .
و لمزيد الاطّلاع راجع : وسائل الشيعة : 18 / 544 «أبواب حدّ المرتدّ» . كنز العمّال : 1 / 311 ـ 316 «الارتداد و أحكامه» . بحار الأنوار : 79 / 215 / باب 97 «حدّ المرتدّ و أحكامه» .