۱۱۳۲۲.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام :مَن باتَ شَبعانَ و بحَضرَتِهِ مُؤمِنٌ طاوٍ، قالَ اللّهُ تعالى : مَلائكَتِي ، اُشهِدُكُم على هذا العَبدِ إنّي أمَرتُهُ فَعَصانِي و أطاعَ غَيرِي فَوَكَلتُهُ إلى عَمَلِهِ، و عِزَّتِي و جَلالي لا غَفَرتُ لَهُ أبدا . ^۱

(انظر) وسائل الشيعة : 16 / 465 باب 44 .

۱۱۳۲۲.امام زين العابدين عليه السلام :هركه شب را با شكم سير بگذراند و در كنارش مؤمنى گرسنه باشد ، خداوند متعال فرمايد : فرشتگان من! شما را بر اين بنده گواه مى گيرم، كه من به او دستور دادم و او نا فرمانيم كرد و از غيرِ من فرمان برد ؛ پس ، او را به كارش وا گذاشتم . به عزّت و جلالم سوگند كه هرگز او را نيامرزم .