بود. اين هم برهان ديگرى از براهين الهى بر صحّت معتقدات طريق حقّ اثنى عشرى است كه احدى نمى تواند دعوى كند كه آنان براى تأييد و تشييد مبانى اعتقادى خود جعل حديث كرده باشند و مى بينيم كه حتّى امروز هم مخالفان و دشمنان كينه توز آنان بر اين مسأله اقرار دارند و رسائلى مفرد نيز در اين باب نوشته و نشر كرده اند كه احاديث مهدى صحيح است و بر خلاف دعاوى باطل و جاهلانه بعضى از خود آنان، شيعيان نقشى در ابداع و اشاعه آن فكر نداشته اند. ^۱
خود احمد الكاتب نيز اقرار مى كند كه محدّثان شيعه روايات زيادى مبنى بر وقوع حيرت بعد از غيبت نقل كرده اند؛ رواياتى كه از سختى ها و مشكلاتى سخن مى گويند كه براى شيعيان در غيبت امامشان ايجاد مى شود:
كلينى، نعمانى، و صدوق روايات زيادى نقل مى كردند، مبنى بر وقوع حيرت در ميان شيعيان بعد از مرگ حضرت عسكرى، و بعد از غيبت صاحب الامر بوده است، و همچنين مورخان فوق الذكر اختلاف شيعيان آن زمان و متهم به كفر كردن همديگر و متهم به دروغ گفتن و تُف بر روى يكديگر انداختن و لعن يكديگر را نقل كردند، و وضع شيعيان را مانند كشتى كه در وسط امواج عظيم دريا واژگون شده يا مانند شيشه و سفال شكسته شده، توصيف كردند. ^۲
دانشمندان شيعه در نوشته هاى خود، بارها به كتاب هايى كه قبل از تولد امام عصر (عج) و در دوره غيبت صغراى ايشان نوشته شده و در آنها احاديث مهدويت و غيبت جمع آورى شده است، اشاره كرده اند.

تواتر معنوى غيبت امام عصر ارواحنافداه

نعمانى در مقدّمه الغيبة تصريح مى كند كه روايات رسيده از ائمّه اطهار عليهم السلام در باره غيبت امامى از اهل بيت عليهم السلام فراوان است. نعمانى ادّعا مى كند اگر شيعه در رواياتى كه از ديرباز، بدون وقفه از ائمّه اطهار عليهم السلام رسيده است و دلالت بر حدوث حتمى غيبت مى كند، و در كتاب الغيبة يكى پس از ديگرى ثبت شده تأمّل نمايد، و دقيق و كافى در آنها تفكر كند، خواهد دانست كه اين غيبت اگر اتفاق نمى افتاد، و بر اساس رواياتى كه در گذران زمان نقل شده است، حادث نمى شد، به يقين، مذهب امامت باطل بود. اما خداوند ـ تبارك و تعالى ـ هشدار ائمّه عليهم السلام درباره غيبت را تصديق كرد و گفتارشان را كه زمان به زمان درباره آن بيان شده بود، به صحّت رسانيد، و شيعه را به تسليم و تصديق و تمسك به اعتقاد ايشان ملزم كرد و يقين قلبى شيعيان را با صحّت منقولات امامانشان قوى ساخت. ^۳ آنچه نعمانى را وا مى دارد تا ادّعاى بطلان مذهب امامت، در صورت حادث نشدن غيبت