در مجموعه روايات مربوط به فضايل اهل بيت عليهم السلام ، به روايتى با موضوع زير اشاره شده است:
10. بشارت پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم به دوست داران خود، امام على عليه السلام ، حضرت فاطمه عليهاالسلام و حَسنَين عليهماالسلاممبنى بر همراهى و هم نشينى با پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم در روز قيامت. ۱
اگرچه اين روايت وعده و بشارتى به محبان اهل بيت به شمار مى رود، اما بيان كننده عظمت و جايگاه والاى اهل بيت نزد پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم نيز هست.
ه. در دسته ديگرى از روايات، اعطاى لقبى از سوى پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم به فرد، ملاك و معيار فضيلت شمرده شده است؛ از آن جمله القاب مى توان به موارد زير اشاره نمود:
صدّيق، شهيد، شهيدُ الحَى، ابن ذى الجَناحَين، حوارى رسول الله، أمين، خيرالتّابعين، سيفٌ مِن سُيوف الله و خَيرُ النِّساء ۲
اعطاى لقب «أبوتراب» از سوى پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم به امام على عليه السلام ، نيز در شمار اين دسته احاديث فضايل ذكر شده است. ۳
و. دسته ديگرى از روايات، با وجود آن كه به وجود رابطه اى ميان فرد يا افراد با پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم اشاره دارد، اما در هيچ يك از دسته هاى فوق الذكر نمى گنجند. مهم ترين موضوعات مطرح در اين دسته روايات عبارت اند از:
1. تحسين و تمجيد شخص از سوى پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم به دنبال موفقيت وى در تجارت، ۴
2. تمجيد پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم از يك فرد، گروه يا قبيله با عبارت هاى «نِعْمَ الرَّجلُ فلانٍ» يا «نِعْمَ الرَّجلُ فلانٍ لَوْ...» يا «مَرحباً بالطَّيبِ المُطَيب» يا «فَهُمْ مِنِّى وَأنا مِنْهُمْ»، ۵
3. ايمان و باور شخص به منقولات پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم بويژه كه آن حكايت با عقل و محاسبات عقلى ناسازگار باشد، ۶
4. رضايت پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم از شخص به هنگام رحلت. ۷
1.همان، جامع ترمذى، ص۲۰۳۶، ح۳۷۳۳.
2.همان، صحيح البخارى، ص۳۰۰، ح۳۶۸۶و ص۳۰۱، ح۳۶۹۷و ۳۶۹۹و ص۳۰۳، ح۳۷۰۹و ۳۷۱۹و ص۳۰۵، ح۳۷۴۴ و ص۳۰۶، ح۳۷۵۷و ص۳۱۰، ح۳۸۱۵؛ صحيح مسلم، ص۱۱۰۳، ح۶۲۴۳ و ۶۲۴۴و ۶۲۴۷و ۶۲۴۸ و ص۱۱۰۴، ح۶۲۵۲ و ۶۲۵۵و ص۱۱۰۵، ح۶۲۷۱ و ص۱۱۲۳، ح۶۴۹۱؛ جامع ترمذى، ص۲۰۳۲، ح۳۶۹۶ و ۳۶۹۷ و۳۶۹۹و ص۲۰۳۷، ح۳۷۳۹و ۳۷۴۴و ۳۷۴۵و ص۲۰۳۸، ح۳۷۵۷ (تحفه ۹۴) و ص۲۰۴۱، ح۳۷۹۰و ۳۷۹۱ و ص۲۰۴۲، ح۳۷۹۶و ص۲۰۴۹، ح۳۸۷۷.
3.همان، صحيح البخارى، ص۳۰۲، ح۳۷۰۳؛ صحيح مسلم، ص۱۱۰۲، ح۶۲۲۹.
4.صحيح البخارى، ص۲۹۶، ح۳۶۴۲.
5.همان، صحيح البخارى، ص۳۰۴، ح۳۷۳۹؛ صحيح مسلم، ص۱۱۱۷، ح۶۴۰۸؛ جامع ترمذى، ص۲۰۳۹، ح۳۷۵۷و ۳۷۵۹ و ص۲۰۴۲، ح۳۷۹۵و ۳۷۹۸و ص۲۰۵۴، ح۳۹۴۷.
6.همان، ص۲۹۸، ح۳۶۶۳و ص۳۰۰، ح۳۶۹۰؛ صحيح مسلم، ص۱۰۹۸، ح۶۱۸۳ و ۶۱۸۶؛ جامع ترمذى، ص۲۰۳۰، ح۳۶۷۷و ص۲۰۳۲، ح۳۶۹۵.
7.همان، صحيح البخارى، ص۳۰۴، باب۱۴.
