پيشگاه امام حسن مجتبى(ع) ندارد و اين همان انگيزه عرضه احاديث رجعت از سوى «ابوالطفيل» است كه در بخش گذشته بدان اشاره شد. گرچه در آنجا به جهت تحمّل راوى، امام آنها را تأييد مى كند.
دو: گاه احاديث صحابه پيامبر بر امام حسن عرضه شده است كه تراجم نويسانى چون «ابن عساكر» آن را گزارش كرده اند. او در شرح حال امام مجتبى(ع) به طريقه اش از «محمد بن يزيد المبرّد» مى آورد:
به امام حسن(ع) عرض شد: ابوذر مى گويد: فقر را از غنى و ناخوشى را از تندرستى بيشتر دوست دارم. حضرت فرمود: خداوند ابوذر را رحمت كند، امّا من مى گويم: هر كس بر خير و صلاحى كه خداوند برايش مقدّر كرده، توكل كند، آرزوى حالتى ديگر را در دل نمى پرورد؛ و اين معناى درست خشنودى به قضاى الهى است. ۱
3 ـ عرضه حديث بر امام حسين(ع)
خصوصيتهاى اين برهه با دوره امام حسن(ع) شباهتهاى بسيارى دارد. امام حسين(ع) نيز زير نظر بوده است و امويان، مردم را از تماس با ايشان باز مى داشتند. از اين رو به جز يكى دوگزارش از عرضه حديث بر ايشان، به ما نرسيده است.
يك: حديث سليم از حضرت على(ع) كه جهت ترسيم فضاى حديث و تحديث، آن را آورديم، بر امام حسن و امام حسين(ع) عرضه شده است. سليم خود به مدينه مى آيد و حديث را براى آنان باز مى گويد: آن دو مى فرمايند:
۰.صدقت، حدّثك أبونا علىّ بهذا الحديث ونحن جلوس وقد حفظنا ذلك عن رسول اللّه(ص)؛ ۲
1.ترجمة الإمام الحسن، ص۱۵۸، به نقل از مسند امام مجتبى(ع)، ص۵۶۱، ح۱۸ و بنگريد به: شرح ابن ابى الحديد، ج۳، ص۱۵۶
2.كتاب سليم بن قيس الهلالى، ج۲، ص۶۲۸
