و ما نمونه هايى از آن را در بخش «انگيزه هاى عرضه» خواهيم آورد.
اينك احاديث منفرد:
۰.يك:عامر بن عميره: قلت لأبى عبداللّه(ع): بلغنى عنك أنّك قلت: لو أنّ رجلاً مات ولم يحجّ حجّة الاسلام فحجّ عنه بعض أهله أجزأ ذلك عنه. فقال: نعم…؛ ۱
۰.عامر بن عميره مى گويد:به امام صادق(ع) عرض كردم: به من چنين رسيده است كه فرموده ايد اگر مردى مُرد و حجّ نگزارد و فردى از خانواده اش از جانب او حجّ گزارد، كفايت مى كند. حضرت فرمود: آرى.
امام سپس در ادامه به حديث حضرت رسول(ص) استشهاد مى كند.
۰.دو:زرارة: قلت لأبى عبداللّه(ع): ما يروى الناس إن الصلاة في جماعة أفضل من صلاة الرجل و حده بخمس و عشرين صلاة. فقال: صدقوا؛ ۲
۰.زراره مى گويد:به امام صادق(ع) عرض كردم: حديثى كه مردم درباره برترى نماز جماعت نقل مى كنند و ارزش آن را بيست و پنج برابر نماز فرادا مى دانند، چگونه است؟ فرمود: راست مى گويند.
سه: عرضه حديث ديگرى كه مرتبط با اين بخش است، احاديث كامل بودن ماه مبارك رمضان است كه مورد انكار بيشتر محدثان و فقيهان شيعى است. از اين روى بعضى چون كلينى، تنها به يكى دو حديث و آن هم در باب نوادر اشاره مى كنند، ۳ و كسانى چون شيخ در تهذيب، آنها را به همراه معارضها و با بيانى براى حلّ و فهم معنايشان عرضه كرده اند. ۴ تنها شيخ صدوق روايتها را قبول كرده است. در هر دو كتاب شيخ صدوق و طوسى، گزارشى از عرضه اين احاديث بر امام صادق(ع) آمده است. ۵
1.الكافى، ج۴، ص۲۷۵، ح۱۳؛ تهذيب الاحكام، ج۵، ص۴۰۴، ح۵۳
2.الكافى، ج۳، ص۳۷۱، ح۱
3.الكافى، ج۴، ص۷۸
4.تهذيب الاحكام، ج۴، ص۱۶۷ ـ ۱۷۶
5.الفقيه، ج۲، ص۱۷۰، ح۲۰۴۲؛ تهذيب الاحكام، ج۴، ص۱۶۷، ح۴۹
