رضه احاديث بر قرآن، عقل و سنّت قطعى و يا نسبت سنجى آنها با واقعيتهاى خارجى، عملى و تاريخى، هر يك فصلى از تاريخ تدوين و عرضه حديث را به خود اختصاص داده اند. شيوه اى كه اين نوشته بدان مى پردازد، عرضه حديث بر امامان و عالمان است كه يشتر در دوره نخستين تدوين حديث يعنى «دوره حضور»، جلوه كرده است. اين شيوه كه در روايات آن را «عرض الحديث» مى نامند چيزى غير از مقابله و نسخه خوانى است كه در ميان استاد و شاگرد رايج بوده است.