بازداشته بود. ۱
جمع كثيرى از متكلمان شيعه در زمره شاگردان او هستند. روايت كنندگان او را بالغ بر يكصد تن نوشته اند، از جمله: موسى بن بكر واسطى، ابان بن تغلب حريزى، حنان بن سدير، جميل بن دراج، هشام بن سالم، ابن بكير، ابن مسكان، ابوخالد، ثعلبه بن ميمون، على بن عطيه، عمر بن اذينه، محمد بن حمران، حريز، حسن بن موسى.
طبق نقل كتاب معجم رجال الحديث، بيش از دو هزار و نود وچهار روايت از طريق زراره به ما رسيده است. ۲
و طبق نقل كتاب مفتاح الكتب الاربعة، رواياتى كه به مباشرت از معصوم(ع) در كتب اربعه دارد، هزار و دويست و پنجاه و چهار روايت است. ۳
زراره، شش پسر داشته است: رومى ۴ و عبداللّه ۵ ـ كه از راويان ثقه اند ـ و حسن و حسين ۶ كه از اصحاب امام صادق(ع) بوده اند.
در تاريخ وفات اين مرد بزرگ، اختلاف نظر وجود دارد: ۷ برخى از محدثان، سال 150هـ. را تاريخ رحلت زراره دانسته اند، اما بيشتر دانشمندان، سال 148هـ. ـ بعد از ارتحال امام صادق(ع) به فاصله دو ماه يا كمتر ـ را ثبت كرده اند و مى گويند زراره در بستر بيمارى
1.رسالة ابى غالب الزرارى، ص۲۰۸
2.معجم رجال الحديث، ج۷، ص۲۴۷
3.مفتاح الكتب الاربعة،ج۱۵، ص۳۹۷ و مستدرك آن.
4.درباره او نك: رجال النجاشى، ص۱۶۶؛ رجال الطوسى، ص۲۰۶؛ خلاصة الاقوال، ص۱۴۷
5.درباره او نك: همان، ص۲۲۳؛ همان، ص۲۶۴؛ همان، ص۲۰۱
6.درباره اين دو نك: رسالة ابى غالب الزرارى، ص۲۰۴ و ۲۰۵؛ اختيار معرفة الرجال، ص۲۲۱ و ۲۲۲؛ رجال الطوسى، ص۱۸۰ و ۱۹۵؛ المعجم الموحد، ج۱، ص۲۲۲ و ۲۴۵؛ الفهرست، ابن نديم، ص۲۷۶
7.نك: اختيار معرفة الرجال، ص۱۴۳؛ سفينة البحار، ج۱، ص۵۴۸؛ مجالس المؤمنين، ج۱، ص۳۴۵
