ذهبى در ميزان الاعتدال نام وى را آورده و او را به راستگويى و تشيّع توصيف نموده است و با گذاردن نام رمز بخارى، مسلم و ابو داود در كنار نام او به اين نكته اشاره كرده است كه احاديث وى را نگاشته اند. همچنين گفته: از ابوطفيل روايت نقل مى كند و نيز گفته است: قليل الحديث است. ابو عاصم، ابوداود، عبيدالله بن مومنى و ديگران از او حديث نقل كرده اند و از ابوحاتم نقل كرده كه احاديث او بايد نوشته شود (يعنى صحيح و قابل استناد است).
من مى گويم: ابن خلكان در وفيات الاعيان وى را ذكر نموده و گفته است. او از مواليان و دوستان على بن موسى الرضا(ع) است. پس از آن در تمجيد و ستودن او عنان قلم را رها ساخته و از او حكايتى نقل كرده است كه در ضمن آن آمده است:
من به خدا روى آوردم و آنچه را داشتم در راه خدمت به مولايم على بن موسى الرضا(ع) رها ساختم. ابن قتيبة هنگامى كه دركتاب معارف، رجال شيعه را مى شمارد، معروف را از آن به شما مى آورد. مسلم به احاديث معروف استدلال مى كند. احاديث او در قسمت حج كتاب صحيح كه از ابوطفيل نقل نموده موجود است. سرى سقطى از شاگردان اوست. ۱
كشّى رواياتى نقل مى كند كه دلالت برمدح او دارد ۲ و علامه مامقانى از خبرى كه دلالت بر ذم او مى كند به بهترين شكل جواب داده است. ۳
او در سال 200هـ. رحلت كرد. ۴
1.المراجعات، سيد عبدالحسين شرف الدين، بيروت، دار ومكتبة الرسول الاكرم(ص)، ص۱۷۸
2.نك: معجم رجال الحديث، ج۱۹، ص۲۴۹ ـ ۲۵۲
3.نك: تنقيح المقال فى علم الرجال، انتشارات جهان، ج۳، ص۲۲۷
4.سال ۲۰۱ و ۲۰۴ نيز گفته شده است. براى آگاهى بيشتر درباره او به اين منابع مراجعه كنيد: رجال الطوسى، ص۱۰۱، ۱۲۵، ۳۲۰؛ اختيار معرفة الرجال، شماره هاى ۳۵۹، ۳۷۲، ۳۷۶، ۴۳۱؛ خلاصة الاقوال، ج۱، ص۱۷۰؛ المعجم الموحد، ج۲، ص۳۴۹؛ معجم رجال الحديث، ج۱۸، ص۲۲۸؛ الكاشف، ج۳، ص۱۶۲؛ تهذيب الكمال، ج۳، ص۱۳۵۲؛ تهذيب التهذيب، ج۱۰، ص۲۳۰؛ تقريب التهذيب، ج۲، ص۳۹۳؛ ميزان الاعتدال، ج۴، ص۱۳۴؛ لسان الميزان، ج۷، ص۳۹۳؛ تاريخ الثقات، ص۳۴۳؛ طبقات ابن سعد، ج۴، ص۴۵؛ الجرح والتعديل، ج۸، ص۱۴۱۸؛ مستدركات علم رجال الحديث، ج۷، ص۴۵۳
