مثل اهل بيتى مثل سفينة نوح، من ركب فيها نجا، ومن تخلف عنها غرق. ۱
رسول گرامى در يك تشبيه گويا، داستان امت اسلامى و اهل بيت خويش را به داستان نوح پيامبر و مردم عصر او تشبيه نموده اند. اين تشبيه، به خوبى جايگاه اهل بيت(ع) را در رهبرى امت اسلامى روشن مى سازد. مفهوم اين سخن رسول خدا(ص) آن است كه همچنانكه در داستان نوح، تنها كسانى نجات يافتند كه از فرمان آن پيامبر بزرگ پيروى نموده و بر كشتى نوح سوار شدند، هدايت يافتگانِ امت محمد(ص) نيز تنها كسانى هستند كه به كشتىِ نجات امت،يعنى اهل بيت رسول خدا(ص) در آيند. اما آنانكه خود را از اهل بيت پيامبر(ص) بى نياز دانسته و دست خود را بسوى ديگران دراز كرده اند، بدون شك خود را به ورطه نابودى افكنده و هلاك ساخته اند.
مسلّم است كه حاكمان اموى و عباسى نه تنها از اهل بيت پيامبر(ص) پيروى نكردند، بلكه با آنان از درِ ستيز در آمدند و يكى را پس از ديگرى به شهادت رساندند. كسانى كه خود از هدايت بهره اى نبرده اند، چگونه مى توانند هادى ديگران باشند؟
قرينه هفتم: اهل بيت(ع)
يكى از شواهدى كه نشان مى دهد، مقصود پيامبر از خلفاى دوازده گانه اهل بيت است فضايل بى شمارى است كه از زبان رسول خدا(ص) درباره امامان اهل بيت(ع) رسيده است. تدبر در اين احاديث تا حدودى ما را به مقام و منزلت اهل بيت(ع) آشنا مى سازد و موجب مى شود تا دريابيم كسانى كه نه تنها براى آنان فضيلتى نقل نشده، بلكه رسول گرامى اسلام در مواضع متعدد به نكوهش آنان پرداخته صلاحيّت خلافت ندارند. اين احاديث را مى توان به چند دسته تقسيم نمود: دسته اى از احاديث به فضايل على(ع) اختصاص دارد. بخشى از احاديث درباره فضايل حسنين(ع) است و دسته اى از آنها درباره فضايل همه اهل بيت(ع) است. به نمونه هايى از اين احمد بناديث اشاره مى كنيم.
1.معجم الكبير، ج۱۲، ص۲۷؛ مجمع الزوائد، ج۹، ص۲۶۹؛ حلية الاولياء، ج۴، ص۳۰۶ و نيز نك: مجمع الزوائد، ج۹، ص۲۶۵
