و ـ مهربانى

قرآن

«قطعاً، براى شما پيامبرى از خودتان آمد كه بر او دشوار است شما در رنج بيفتيد، به [ هدايتِ ] شما حريص، و نسبت به مؤمنان، دلسوز و مهربان است» .

«پس به [ بركتِ ]رحمت الهى، با آنان نرم خو [ و پُر مِهر ] شدى، و اگر تندخو و سخت دل بودى ، قطعاً از پيرامون تو پراكنده مى شدند. پس، از آنان درگذر و برايشان آمرزش بخواه، و در كار [ ها ] با آنان مشورت كن، و هرگاه تصميم گرفتى ، بر خدا توكّل كن ؛ زيرا خداوند ، توكّل كنندگان را دوست مى دارد» .

حديث

۱۳۳.مكارم الأخلاقـ به نقل از اَنَس ـ: اخلاق پيامبر خدا چنين بود كه هرگاه يكى از اصحابِ خود را سه روز نمى ديد، جوياى حالش مى شد. اگر به مسافرت رفته بود ، برايش دعا مى كرد و اگر در شهر بود ، به ديدنش مى رفت و اگر بيمار بود، از او عيادت مى كرد.

ز ـ بردبارى

۱۳۴.صحيح البخارىـ به نقل از اَنَس ـ: من با پيامبر خدا راه مى رفتم و ايشان بُردى نجرانى ، با حاشيه اى زبر و درشت ، بر تن داشت. باديه نشينى از راه رسيد و رداى ايشان را محكم كشيد. من به گردن پيامبر صلى الله عليه و آله نگاه كردم و ديدم كه حاشيه ردا ، از شدّت كشيدن، روى گردن ايشان رد انداخته است. آن باديه نشين ، سپس گفت : اى محمّد! دستور بده از مال خدا كه نزد توست ، به من بدهند .
پيامبر صلى الله عليه و آله به طرف او برگشت و خنده اى كرد و سپس دستور داد به او چيزى عطا كنند.

ح ـ حيا

۱۳۵.صحيح مسلمـ به نقل از ابوسعيد خُدرى ـ: پيامبر خدا ، با حياتر از دخترانِ پرده نشين بود.