پرسيد : نظرت در باره برادرزاده‏ات على بن موسى چيست؟ محمّد پاسخ داد: على بن موسى، فردى دانشمند است و ما هيچ گاه نديده‏ايم كه او براى كسب علم ، نزد عالمى برود. خليفه ، وقتى چنين شنيد ، سخن وى را تأييد كرد و گفت :
إنَّ ابنَ أخيكَ مِن أهلِ بَيتِ النَّبِيِّ ، الَّذينَ قالَ فيهِمُ النَّبِيُّ صلى اللّه عليه و آله : ألا إنَّ أبرارَ عِترَتي وَ أطائِبَ أرومَتي أحلَمُ النّاسِ صِغاراً وَ أعلَمُ النّاسِ كِبارًا، فَلا تُعَلِّموهُم فَإِنَّهُم أعلَمُ مِنكُم، لا يُخرِجونَكُم مِن بابِ هُدًى وَ لا يُدخِلونَكُم في بابِ ضَلالَةٍ .¹
برادرزاده‏ات از اهل بيت پيامبر است. همان‏هايى كه پيامبر صلى اللّه عليه و آله در حقّ ايشان فرمود: آگاه باشيد كه نيكان خاندان من و پاك‏ترين‏هاى تبار من، در خُردى، خردمندترينِ مردم و در بزرگ‏سالى، داناترينِ ايشان هستند. پس به آنها نياموزيد كه داناتر از شمايند. آنها شما را از درِ هدايت، بيرون نمى‏برند و به درِ گم‏راهى واردتان نمى‏سازند.
مأمون ، نظير اين سخنان را از همان نخستين جلسه پس از بيعت، در ستايش امام عليه السلام بيان داشته است. شايد بتوان گفت كه بارزترين نمودِ دانش امام عليه السلام در جلسات مناظره با دانشمندان و بزرگان اديان آن روزگار بوده كه تحسين موافق و مخالف را به دنبال داشته است.²
يكى از بهترين توصيفات از مرجعيت علمى امام عليه السلام و برترى دانش وى در آن دوره را عالم وشاعر معاصر ايشان، ابراهيم بن عبّاس صولى(م 247ق) ³ بيان داشته است. او مى‏گويد:
هرگز نديدم كه كه از رضا عليه السلام سؤالى شود ، مگر آن كه او پاسخ آن را مى‏دانست .