فيه علىّ(ع) فبكى، فقال له الهارونىّ:ما يبكيك؟ فقال له علىّ(ع): يا هارونىّ هذا فيه اسمى مكتوباً فقال اليهوديّ: إنّه كتابّ بالعبرانيّة وانت رجلّ عربىّ. فقال له على(ع): ويحك يا هارونى هذا اِسمى. امّا فى التوراة اسمى «هابيل» وفى الانجيل «حبدار» فقال له اليهودى: صدقت والّذى لا اله الاّ هو انّه لخط ابى هارون واملاء موسى بن عمران توارثته الآباء حتّى صار إلىّ؛ ¹

۰.هارونى نوشته اى را به زبان عبرانى از آستين درآورد و به على(ع) داد. حضرت على(ع) به آن نظر انداختند و گريستند.
هارونى به آن حضرت گفت: چه چيز شما را به گريه آورد؟
حضرت فرمودند: اى هارونى! در اين نوشته، نام من نگاشته شده است.
يهودى گفت: اين نوشته به زبان عبرانى است و شما عربيد.
حضرت على(ع) به او فرمودند: شگفتا از تو اى هاورنى: اين نام من است اسم من در تورات، «هابيل» و در انجيل «حبدار» است.
آنگاه يهودى به آن حضرت گفت: راست گفتى. سوگند به خدايى كه جز او خدايى نيست، اين نوشته پدرم هارون و ايراد شده به زبان موسى بن عمران است. نياكان من اين را به ارث برده اند تا اكنون كه به من رسيده است.

۰.دو: علىّ الجامعى قال:قلت لابى عبداللّه(ع): جعلت فداك إنّا نأكل ذبايح أهل الكتاب ولاندرى يسمّون عليها ام لافقال: إذا سمعتم قدسمّوا فكلوا. أتدرى مايقولون على ذبايحهم؟
فقلت: لا. فقرأ كأنّه يشبه يهودى قد هذها ثمّ قال: بهدا امروا فقلت: جعلت فداك اِن رايت ان نكتبها؟ فقال: اكتب «نوح ايوا ادينوا يلهيز مالحوا عالم اشرسوا اورضوا بنو يوسعه موسق دغال اسطحوا»؛ ^۲

۰.عامر بن علىّ جامعى گفت:به امام صادق(ع) گفتم: جانم به فدايتان باد. ما