تحرير شده است. ^۱

الأوفى

مؤلف در مقدمه اين كتاب تذكر مى دهد كه صد و بيست كتاب از مصادر روايى شيعه نزدش گرد آمده بود و او خواست روايتها را در يك كتاب جمع آورى نمايد، ولى چون فهميد كه علامه مجلسى، بحارالانوار را و فيض كاشانى الوافى را در اين موضوع تأليف كرده اند از اين كار منصرف گرديد. ولى او بعد از ملاحظه كتاب بحارالانوار و الوافى آنها را براى منظور مورد نظر خود كافى ندانست، لذا مجدداً تصميم به تدوين مجموعه حديثى خود ـ الأوفى ـ گرفت.
مؤلف دعاها را در اين كتاب نياورده و آنها را جداگانه در كنز الحق جمع آورى كرده است.
الأوفى در يك مقدمه و دو قسم و هر قسم در دوازده كتاب (مجموعاً 24 كتاب) مرتب شده است. فهرست تفصيلى مطالب آن چنين است:
مقدمه: در ذكر مصادر و اسانيد و حالات بعضى از راويان و دانشمندان و بحثى در اوامر و نواهى، شامل شش فصل.
قسم اوّل: در اصول و شامل دوازده كتاب با اين عناوين؛
1 ـ كتاب التوحيد شامل سى باب؛
2 ـ كتاب العقل والعلم؛
3 ـ كتاب النبوة والامامة؛
4 ـ كتاب فضل القرآن؛
5 ـ كتاب الاحتجاج والموعظة الحسنة؛
6 ـ كتاب الايمان و الكفر و الاخلاق؛
7 ـ كتاب ذكر احوال اولاد المعصومين؛
8 ـ كتاب ذكر احوال الرواة والصحابة؛
9 ـ كتاب السماء والعالم؛
10 ـ كتاب الدعا،
11 ـ كتاب الخطب والكلم؛
12 ـ كتاب ذكر احوال البرزخ و الحشر و النار و الجنة.
قسم دوم: در الفروع و شامل دوازده كتاب با اين عناوين:
1 ـ كتاب الطهارة والزى والتجمل؛
2 ـ كتاب الصلاة؛
3 ـ كتاب الصوم والزكاة و الخمس والصدقات والكفارات؛
4 ـ كتاب الحج والعمرة؛