فرمود: الله اكبر على اكمال الدين و اتمام النعمة و رضى الرب برسالتى وبالولاية لعلىّ من بعدى. و فرمود: هر كس من مولاى اويم پس(ازمن) على مولاى اوست، خدايا دوست بدار هرآن كه وى را دوست دارد و دشمن دار آن كه را با وى دشمنى ورزد و يارى فرما هر كه را كه يارى او كند. ۱
مؤيد قول اهل بيت(ع) رواياتى است كه در منابع سنى و شيعه، هر دو، آمده و حاكى از آن است كه پيامبر(ص) سفرهايشان را همواره روز پنج شنبه آغاز مى فرمود و يا آنكه به ندرت در غير پنج شنبه آغاز به سفر مى كرد؛ چنانكه بخارى ۲ وابو داوود در«سنن» ۳ چنين نقل كرده اند.
روايت ابن سيدالناس در«عيون الاثر» نيز كه سفر پيامبر از مدينه را روز پنج شنبه نقل كرده است بر اين امر تصريح دارد. ۴
در«بحارالانوار» از «كافى» به سند مقبول از ابى عبدالله(ع) روايت شده كه فرمود:
پيامبر(ص) هرگاه در تابستان از خانه خارج مى شدند، روز خروج ايشان پنج شنبه بود، و در سرماى زمستان هرگاه مى خواستند از سفر به خانه بازگردند روز جمعه وارد مى شدند. ۵
همچنين قول اهل بيت(ع) تأييد مى گردد به آنچه كه برادران سنى از جابر نقل مى كنند كه حركت پيامبر(ص) چهار روز مانده به پايان ذو القعده بود، به طورى كه در سيره ابن كثير آمده است. ۶
روايت بخارى و بيشتر صحاح نيز كه گفته اند از سفر پيامبر(ص) پنج روز مانده به
1.المسترشد, ص۱۱۹
2.صحيح بخارى, ج۴, ص۶
3.سنن ابو داوود, ج۱, ص۵۸۶
4.عيون الاثر, ج۲, ص۳۴۱
5.بحارالانوار, ج۱۶, ص۲۷۲
6.سيرة النبوية, ج۴, ص۲۱۵
