پيامبر(ص) پوستى خواست و على(ع) به نزد رسول اللّه(ص) برد؛ پيامبر املا مى كرد و على(ع) مى نوشت تا پشت و روى و گوشه هاى آن يكسر نوشته شد. ۱
رسول اللّه(ص) فرمود:
هر آنچه آموختم به على آموزاندم. على دروازه دانش من است. ۲
اكنون بنگريم كه آن بزرگوار، چه تعداد سخن از پيامبر گزارش كرده است، و يا (به تعبير استوارتر) چه مقدار از نقلهاى اين مركز اصلى دانش رسول اللّه(ص) و حقايق الهى، در منابع عامه گزارش شده است. ابن حزم مى گويد:
على(ع) را 536 حديث است. ۳
شگفتا كه ابوهريره دو سال با پيامبر بوده است و از او 5374 روايت گزارش كرده اند و از على(ع) كه تمامت مدت رسالت را همراه و همگام رسول اللّه(ص) بوده است، 536 حديث! محمد ابوزهره، نويسنده بلند آوازه مصرى، به اين نكته تنبّه داده و گفته است:
شايسته است اعتراف كنيم كه آنچه از فقه، فتاوا و داوريهاى على(ع) در منابع اهل سنّت گزارش شده است، نه با مدت خلافت مولا سازگار است و نه با روزگارى كه على(ع) يكسر به تعليم و افتا مى پرداخت؛ تمامت زندگى او فقه بود و فتوا و تعليم و بيشتر از تمام صحابيان همگام و همراه رسول اللّه(ص) بود، از قبل بعثت تا رحلت پيامبر؛ بدين سان بايد منابع اهل سنّت، چندين برابر آنچه اكنون از احاديث وى گزارش كرده اند، مى آوردند. ۴
پى گيرى اين حقيقت، بس دردناك و تأسف آفرين است. از حضرت زهرا(س) روايتى نيست يا بسى اندك است؛ چون بسيار اندك پس از پيامبر(ص) زنده بوده است؛ و از حسن بن على(ع)، سيزده روايت رسيده است و از اباعبداللّه الحسين،هشت روايت؛ ۵
1.أدب الاملاء والاستملاء، ص۸۳؛ دراسات فى الحديث النبوى و تاريخ تدوينه، ج۱، ص۱۲۷
2.احقاق الحق، ج۵، ص۵۰۱ و ج۴، ص۲۵۸ (به نقل از: مناقب على بن ابى طالب، ابن مغازلى)
3.أسماء الصحابة الرواة، ص۴۴
4.الامام الصادق(ع)، ص۱۶۲
5.مراد، منابع حديثى اهل سنّت است؛ آن هم بر پايه برخى گزارشها، مانند گزارشهاى ابن حزم.
