ابو محمد يكى از چهره هاى درخشان عالم تشيع است. ۱
ابن نديم (كتابشناس معروف) در فهرست خود، او را علامه زمان خويش دانسته است. ۲
شهيد والامقام، قاضى نوراللّه شوشترى،درباره او مى نويسد:
صاحب آل يقطين و مصاحب زبده ماء و طين، و غلام با اخلاص انزع بطين بود. حضرت امام رضا(ع) را وكيل، و در بيان علماى احمدى از قبيل انبياى بنى اسرائيل است. ۳
نام شريف اين راوى، 263 بار در اسناد روايات واقع شده است و بيش از سى راوى از او روايت مى كنند. ۴
در تراجم آمده كه:
آنگاه كه حضرت موسى بن جعفر(ع) به ديدار حق شتافت، اموال كلانى نزد وكلاى آن حضرت وجود داشت. برخى از سودجويان آنها چشم طمع از آن اموال برنداشته، با نيت هاى مادى و انگيزه هاى واهى، فوت حضرت را نپذيرفته، منكر امامت امام هشتم شدند و نقشه كشيدند كه نور خدا را خاموش كنند. نزد زياد قندى، هفتاد هزار اشرفى بود و در نزد على بن ابى حمزه، سى هزار؛ اما يونس، نظر واقفى ها را مردود معرفى مى كرد و مردم را به امام على بن موسى الرضا(ع) راهنمايى مى نمود. آنان به فكر فريفتن يونس افتاده، پيام فرستادند كه حاضريم تو را از مال بى نياز كنيم، به شرطى كه با ما به مخالفت برنخيزى. همچنين زياد قندى و على بن ابى حمزه ضمانت كردند كه مبلغ ده هزار اشرفى به عنوان حق السكوت در اختيار او بگذارند. يونس گفت: «صادقين(ع) روايت كرده اند كه هرگاه بدعت در بين مردم ظاهر شد، بر پيشواى
1.خلاصة الأقوال، ص۲۹۶، ش۱۱۰۳
2.الفهرست، ابن نديم، ص۳۰۹
3.مجالس المؤمنين، ج۱، ص۴۱۰
4.أحسن التراجم، ج۲، ص۲۳۷
