امت است كه علم خود را ظاهر كند؛ در غير اين صورت، نور ايمان از او ربوده خواهد شد؛ و من جهاد در دين خدا و امر خدا را در هيچ حالى ترك نخواهم كرد». آن دو نفر، دشمن او شدند و بر او تهمت ها بستند. ۱
در عبادت و تقواى او همين بس كه درباره او نوشته اند كه بيش از پنجاه و يك نوبت حج به جاى آورد و بيست سال روزه دار بود و يك سال از عمر شريف خود را در حال دعا و تضرّع به درگاه حضرت احديت گذراند. ۲
در فضل و كمال او همين بس كه عبدالعزيز بن مهتدى ـ از اخيار قم و از خواص و وكلاى حضرت رضا(ع) ـ از حضرت مى پرسد:گاهى توفيق پيدا نمى كنم تا خدمت شما برسم. از چه فردى مسائل و احكام دينم را بپرسم؟ حضرت فرمود: «از يونس بن عبدالرحمان بپرس». ۳
يونس، روايتگر حدود 263 حديث با واسطه و بدون واسطه از ائمه هدى(ع) بوده است.
قميين، برخوردهاى تندى با يونس بن عبدالرحمان داشته و روايات ذامّه اى درباره او نقل كرده اند كه قطعا صحيح نيست ؛ چرا اگر در اسطوره زهد و تقوى، اسوه كمالات و فضيلتها (يونس) ضعفى بود، حضرت رضا(ع) مردم را به سوى او حواله نمى داد. به او گفتند قميين از سر حسادت، سخنان نكوهيده اى درباره تو گفته اند و مى گويند. گفت: شما را گواه مى گيرم كه هر آن كس را از محبّت اميرمؤمنان(ع) نصيبى باشد، بهل است آنچه در حقّ من گويد.
شيخ طوسى در فهرست خود مى گويد كه يونس، بيش از سى كتاب داشته است؛ و نجاشى در رجالش بيش از سى مورد نام برده است. ۴
اين كتابها به وى نسبت داده شده است:اليوم والليلة، تفسيرالقرآن، الوصايا،
1.نگاه كنيد به: أعيان الشيعة، ج۱، ص۳۲۸؛ رجال النجاشى، ص۴۹۳، ش۹۴۶
2.نگاه كنيد به: رجال الكشى، شماره هاى ۹۱۷ و ۹۲۶؛ معجم رجال الحديث.
3.همان، ص۴۸۳، ش۹۱۰
4.الفهرست، ص۲۶۶، ش۸۱۳؛ رجال النجاشى، ص۴۴۷
