عبداللّه، سه پسر به نامهاى حسّان (محمد)، حسن و على داشت كه در زمره عالمان بوده اند. ۱
عبداللّه بن مسكان
ابو محمد عبداللّه بن مسكان از راويان بزرگ و محدّثان عالى قدر و مورد وثوق و از اجلّه اصحاب حضرت صادق و امام موسى بن جعفر(ع) است. ۲ با اينكه وى از راويان پركار امام صادق(ع) است، مع هذا از امام صادق(ع) به طور مستقيم، جز بيست روايت نقل نكرده است و بيشتر احاديث را از طريق اصحاب و ياران امام صادق(ع) نقل مى كند. در علّت اين امر نوشته اند كه او از ترس آنكه نتواند حقّ احترام آن حضرت را به جا آورد، شخصا به خدمت حضرتش نمى رسيد؛ بلكه سؤالات مردم را از طريق دوستان خود به خدمت حضرت مى فرستاد تا پاسخ بگيرند و پس از مراجعت ياران خود، احاديث آنان را اخذ و يادداشت مى نمود. ۳
راوى شناس معروف، نجاشى، او را ثقه و عين معرفى كرده است. ۴ علامه حلّى نيز او را به همين نحو ستوده است. ۵ شيخ مفيد در «رساله عدديه» خود، ايشان را از فقهاى
1.براى اطلاع بيشتر درباره شرح حال عبداللّه بن بكير، به منابع ذيل رجوع كنيد: تحفة الأحباب، ص۲۵۸؛رجال الطوسى، ص۲۳۰، ش۳۱۱۸؛ تنقيح المقال، ج۲، ص۱۷۱و۱۷۳، ج۳، ص۴۲؛ رجال ابن داوود،ص۱۱۷و ۲۵۳؛ مستطرفات السرائر، ص۱۳۷ـ۱۳۹؛ الغيبة، شيخ طوسى، ص۳۷؛ معجم الثقات، ص۷۲؛ معجم رجال الحديث، ج۲۲، ص۱۶۰ و۱۶۹؛ نقد الرجال، ص۱۹۵و ۴۰۳؛ جامع الرواة، ج۱، ص۴۷۳و ج۲، ص۴۳۱؛ هداية المحدّثين، ص۲۲؛ مجمع الرجال، ج۳، ص۲۶۸و۲۶۹و ج۷، ص۱۲۰؛ أعيان الشيعة، ج۸، ص۴۸؛ بهجة الآمال، ج۵، ص۲۰۳؛ منتهى المقال، ص۱۸۲؛ منهج المقال، ص۲۰۰؛ اتقان المقال، ص۸۰؛ التحرير الطاووسى، ص۱۶۸؛ وسائل الشيعة، ج۲۰، ص۲۳۳
2.ر.ك به: رجال الكشى، ص۳۷۵، ش۷۰۵
3.همان، ص۳۸۲، ش۷۱۶
4.رجال النجاشى، ص۲۱۴، ش۵۵۹
5.خلاصة الأقوال، ص۱۹۴، ش۶۰۷
