مى گويى درباره حديثى كه مردم از رسول خدا روايت مى كنند كه ايشان فرمود: خداوند ـ تبارك و تعالى ـ هر شب جمعه به آسمان دنيا فرو مى آيد؟
حضرت رضا فرمود: خداوند تحريفگران كلام را لعنت كند. به خدا قسم، رسول خدا اين را نگفت. او فقط گفت: خداوند ـ تبارك و تعالى ـ فرشته اى را در پاره سوم هر شب(سحر) به آسمان دنيا فرو مى فرستد و در شب جمعه، در آغاز آن؛ سپس به او امر مى كند كه ندا دهد آيا خواهنده اى هست تا به او عطا كنم؟ آيا توبه كننده اى هست تا به او روى كنم؟

آنگاه حضرت بقيه حديث و طريق و سند آن را تا رسول اللّه(ص) بيان مى كند.

دو.

در عصر غيبت صغرا و از راه مكاتبه نيز عرضه هايى اين گونه داشته ايم. يكى از آنها همان نامه معروف محمد بن عبداللّه حميرى است.

۰.الحميرى:روى لنا عن العالم(ع) أنّه سئل عن إمام قوم صلّى بهم بعض صلاتهم و حدثت حادثة؛ كيف يعمل من خلفه؟ فقال: يؤخّر و يقدّم بعضهم ويتمّ ويغتسل من مسّه.
التوقيع: ليس على من نحاه إلاّ غسل اليد وإذا لم تحدث حادثة تقطع الصلاة، تمّم صلاته مع القوم. ^۱

۰.حميرى مى پرسد:روايت شده كه «از عالم(ع) مى پرسند: اگر براى امام جماعت در ميان نماز حادثه اى رخ دهد (و او بميرد) مأمومين چه كنند؟ و ايشان پاسخ مى دهد: امام را عقب مى برند و يك نفر به عنوان امام جلو مى آيد و نماز را به پايان مى برد و آن كه به امام دست زده، غسل مسّ ميّت مى كند».
توقيع: بر شخصى كه امام را دور كرده، فقط شستن دست لازم است و اگر حادثه منجر به قطع نماز نشود، نمازش را با جماعت به پايان مى برد.