شيعيان با امام مشكل شد. از اين رو، تعداد احاديث عرضه شده (برامام) كه از اين دوره به ما رسيده است، در مقايسه با دوره امام باقر و امام صادق(ع)، فراوان نيست.
نمونه ها را با احاديث فقهى آغاز مى كنيم:

يك.

۰.اسحاق بن عمار:قلت لأبى ابراهيم: بلغنا عن أبيك أنّ الرجل اذا تزوّج المرأة فى عدّتها لم تحلّ له أبدا؟ فقال(ع): هذا اذا كان عالما؛ فاذا كان جاهلا فارقها و تعتدّ ثم يتزوّجها نكاحا جديدا؛ ^۱

۰.اسحاق بن عمار به امام كاظم عرض مى كند:از پدرتان به ما رسيده است كه اگر مردى با زنى كه در عدّه طلاق به سر مى برد ازدواج كند، هيچ گاه بر او حلال نمى شود.
امام مى فرمايد: اين حكم براى شخص آگاه (به حكم مسئله، يا در عدّه بودن زن) است؛ اما اگر جاهل باشد، از او جدا مى شود و پس از تمام شدن عدّه، از نو با او ازدواج مى كند.

گزارش ديگر كلينى نشان مى دهد كه اين عرضه، پس از پرسش و پاسخى ميان امام كاظم(ع) و اسحاق بوده است. او بين پاسخ امام و روايت امام صادق(ع)، تنافى مى بيند و از اين رو آن را عرضه مى كند. ^۲
اسحاق بن عمار، حديثهاى ديگرى نيز عرضه نموده كه شيخ طوسى آنها را گزارش كرده است. ^۳

دو.

۰.شعيب العقرقوفى، عن أبى بصير، قال:سألت أباعبداللّه عن امرأة تزوّجت ولها زوج فظهر عليها؟