قال: ترجم المرأة ويضرب الرجل مأة سوط لأنّه لم يسأل. قال شعيب: فدخلت على أبى الحسن فقلت له: امرأة تزوّجت ولها زوج؟ قال: ترجم المرأة ولا شىء على الرجل؛ ^۱

۰.ابو بصير به شعيب عقرقوفى مى گويد:از امام صادق، درباره زن شوهر دارى پرسيدم كه ازدواج كرده و شوهرش اين امر را آشكار كرده است. امام پاسخ داد: زن سنگسار مى شود و مرد صد تازيانه مى خورد، چون پرس و جو نكرده است.
شعيب مى گويد: به نزد امام كاظم رفتم و همين مسئله را باز گفتم.امام كاظم فرمود: زن سنگسار مى شود و بر مرد چيزى نيست.

با صرف نظر از قابليت جمع فقهى بين دو روايت، ^۲ اين عرضه نيز نشان مى دهد كه شأن و بزرگى استاد (ابوبصير) مانع نمى شود كه شاگرد (شعيب)، از نقد حديث، تن زند و آن را با علم صحيح اهل البيت نسنجد؛ همانگونه كه در عرضه حديث زراره توسط كوفيان ديديم.

سه.

۰.الحسن بن صدقة:سألت أبالحسن فقلت: انّ بعض أصحابنا روى أنّ للرجل أن ينكح جارية بنته، ولى ابنة ولابنتى جارية اشتريتها لها من صداقها. أفيحلّ لى أن أطأها؟ فقال: لا، الاّ باذنها؛ ^۳

۰.حسن بن صدقه مى گويد:از امام كاظم پرسيدم: فردى از دوستانمان روايت كرده است كه مرد مى تواند با كنيز دخترش آميزش كند و دختر من كنيزى دارد كه از مهريه اش براى او خريده ام. آيا آميزش با اين كنيز بر من حلال است؟ حضرت فرمود: نه، مگر با اجازه دخترت.

امام(ع) در ادامه، صورتهاى مختلف مسئله و مفهوم حديث عرضه شده را توضيح مى دهد.