گشته و فضايل قومش برشمرده شده است. ۱ اشعيا(ع) در ايام نبوتش, از سيماى عيسى (ع) و محمد(ص) خبر داد. ۲ خداوند به عيسى (ع) فرمان داد كه قومش را تحريض به پذيرش آيين محمد (ص) نمايد و به او در مورد شخصيت پيامبر خبر داد. ۳ ظاهراً بديهى بوده است كه پيامبر اسلام (ص) وارث انبياى سلف است و جامعه اسلامى شأن و جايگاه قوم برگزيده خداوند را دارد.
حديث شيعى, داستانى را از گفتگوى پيامبر(ص) و فردى يهودى بيان مى كند كه در آن, پيامبرْ نخستين عبارت تورات را اين گونه بيان مى دارد: محمّد(ص) (در زمان عبرى, طاب كه درست آن طواست) پيامبر خداست. پيامبر, ديگر عبارت ها را نقل نمود كه در آنها از على, حسن و حسين (شبر و شبير) و فاطمه به صراحت ياد شده بود. ۴
مى توان به ياد آورد كه اسامى دو فرزند على, حسن و حسين توسط خود پيامبر تعيين شده بود. جبرييل ملك به پيامبر وحى نمود تا نام دو فرزند هارون كه در تورات, شبر و شبير است, بر فرزندان على بگذارد. ترجمه اين اسامى در عربى, حسن و حسين است. ۵
1.الحاوى, السيوطى, ج ۲, ص ۲۸۱ ـ ۲۸۲; شمائل, ابن كثير, ص ۱۱۵.
2.البداية و النهاية, ابن كثير, ج ۲, ص ۳۲.
3.الحاوى, السيوطى, ج۲, ص۱۱۴; الوفاء, ابن جوزى, ج , ص۶۰.
4.بحارالأنوار, مجلسى, ج۱۳, ص۲۳ ـ ۳۳۱ (چاپ جديد).
5.سير اعلام النبلاء, الذهبى, تحقيق اسعد طلس, قاهره, ۱۹۶۲م, ج ۳, ص ۱۶۵; يواقيت السير, نسخه خطى Or.۳۷۷۱ ,Br.Mus برگ a ۱۴۱; دلائل الامامة, الطبرى الامامى, نجف, ۱۳۸۳ق/ ۱۹۶۳م, ص ۶۳, ۷۳; الاكمال, ابن ماكولا, حيدرآباد, ۱۳۸۱ق/ ۱۹۶۲م, ج ۴, ص ۳۷۸; أمالى, الطوسى, نجف, ۱۳۸۴ق/ ۱۹۶۴م, ج ۱, ص۳۷۷; الرجال الكشى, نجف, بى تا, ۲۶; بحار الانوار, المجلسى, ج۲۱, ص۱۱۳ و ج ۳۹, ص۶۳ و ج ۴۳, ص ۲۴۲ ـ ۲۳۷ (چاپ جديد); التاريخ المحكم, مجهول المؤلف, نسخه خطى Br. Mus ,Or.۸۶۵۳ برگ a۲۳, a-b ۴۱; علل الشرايع, ابن بابويه, نجف, ۱۳۸۵ق/۱۹۶۶م, ص ۱۳۷ ـ ۱۳۹, رقم هاى ۵ ـ ۹; اعلام الورى باعلام الهدى, الفضل بن الحسن الطبرسى, تحقيق على اكبر الغفارى, تهران, ۱۳۳۸, ص ۲۱۷; كفاية الطالب فى مناقب آل ابى طالب عليه السلام, الگنجى, تحقيق محمد هادى الامينى, نجف, ۱۳۹۰ق/۱۹۷۰م, ص ۳۵۳ (و ماخذى كه مصحح ارايه كرده است); ديوان, السيد الحميرى, تحقيق شاكر هادى شاكر, بيروت, بى تا, ص ۲۰۱, ۲۴۹.
