به نقل اقوال و آراى اهل سنّت و شيعه و نقل و شرح روايات مسئله، توأم با كنجكاوى و روشن بينى، پرداخت. روايات باب را ابتدا يك به يك، بدون مقايسه و تطبيق و جمع و تلفيق،بيان مى كرد و در پايان،به بهره بردارى از آنها با مهارت خاص خود، مى پرداخت.
كسانى كه وارد نبودند، خيال مى كردند ايشان در مرتبه دوم بحث از روايات، دارند تكرار مى كنند؛در حالى كه اين طور نبود. در اين مرحله، اقوال را هم مى فرمود. ايشان، بر راويان و احاديث فريقين،احاطه زيادى داشت و بى نظير بود.

علوم حديث: لطفا بفرماييد نحوه همكارى شما با طرح آية اللّه العظمى بروجردى در مورد رفع نواقص «وسائل الشيعة»، چگونه بوده است.

استاد واعظ زاده : بنده ،درس آية اللّه بروجردى را با دقت مى نوشتم. يك روز، شهيد مطهرى نوشته هاى مرا ديد و خوشش آمد و يك روز بعد از درس، ايشان مرا به آقا معرفى كرد. البته آقاى بروجردى مرا قبلا در مشهد ديده بود و زود شناخت. اين امر سبب شد تا شهريه اى كه ايشان به طلاب ديگر مى دادند، براى بنده هم درست شود. بنده در درس اصول آقاى بروجردى هم كه عصرها برقرار بود، شركت مى كردم و روز به روز رابطه بنده با ايشان بيشتر مى شد.
در مورد «وسائل»، ايشان بارها به كاستى هاى آن اشاره كرده بودند تا اينكه در بحث «صلاة »،در همان سر درس،اعلام كردند كه:«وسائل »،نواقص و مكرّرات و تقطيعاتى دارد و نياز به اصلاح دارد.ما به فكر افتاده ايم كه احاديث هر موضوعى را دقيقا جمع آورى كنيم. آقايانى كه مايل هستند، احاديث همين باب را جمع كنند و براى بنده بياورند.
بنده با جديت به كار مشغول شدم و در روز قرار، نوشته ام را به ايشان عرضه