توجه و استفاده علاّمه مجلسى در تأليف «بحارالأنوار». اين كتاب كه حدود پانصد روايت را در خود جاى داده، پيشتر نيز به چاپ رسيده است؛ از جمله، چاپى كه در نجف اشرف در سال 1370هـ.ق توسط چاپخانه حيدرى صورت گرفته و مبناى تحقيق و ترجمه اى است كه اخيرا توسط بنياد خيريه فرهنگ اسلامى كوشانپور منتشر شده است.
ناشر محترم به انگيزه ارائه متنى تحقيق شده از اين كتاب، همراه با ترجمه، اقدام به انتشار «النوادر» در تيراژ 2500 نسخه نموده است. همان گونه كه از خود كتاب نيز پيداست، محقق محترم، كار اصلى خويش را تحقيق و استخراج روايات قرار داده است و به همين منظور، مقدمه اى نيز در حجم سى صفحه تهيه ديده و با اين توضيح كه «احاديث اين كتاب اصولا مى بايست در حوزه هاى علمى و مجامع اهل فن، مورد بررسى و بهره ورى قرار گيرد؛ امّا چون احاديث 482گانه آن تحت عنوان هاى كلّى كتاب، جنبه اخلاقى و اجتماعى دارد، ترجمه همه احاديث با اندك توضيحى در بخش پايانى كتاب آورده شده و بسيارى از آنها مى تواند مورد مطالعه و استفاده عموم برادران و خواهران ايمانى قرار گيرد»، اقدام به ترجمه روايات نموده است.
محقق محترم، علاوه بر مقدمه اى كوتاه كه به فارسى نگاشته است، در مقدمه مبسوط خويش ـ از جمله درباره واژه نوادر، شرح حال و شخصيت مؤلف، اساتيد، شاگردان و آثار وى، و روش تحقيق كتاب ـ توضيحاتى را آورده است. محقق،در همين مقدمه نيز اشتباهات روشنى، عمدتا از نظر ادبى، مرتكب شده است كه در مقايسه با خطاهاى فاحشى كه در برگردان روايات به فارسى صورت داده است، چندان نمى تواند مايه تأسف باشد. از اين رو، آنچه در پى مى آيد، نخست، نگاهى كوتاه به برخى نكات قابل ذكر در مقدمه كتاب دارد و آنگاه به تصحيح اشتباهات عمده اى مى پردازد كه در ترجمه روايات صورت گرفته است؛ اما پيش از آن، ذكر چند نكته لازم به نظر مى رسد:
1ـ از نويسنده محترم و پرتلاشى چون ايشان كه دهها كتاب تأليف كرده است، واقعا مايه تعجب است كه چنين شتابزده و بدون دقت و بدون مراجعه لازم به فرهنگ هاى لغت، اقدام به ترجمه و انتشار اين مجموعه حديثى بكند و اگر نبود تصريح خود ايشان به اين كه