فصل دوم. دعاهاى جعلى و بربافته:
شيخ در «مصباح المتهجّد» روايتى دارد كه در آن، ابوجعفر محمّد بن عثمان بن سعيد از ناحيه مقدّسه حضرت حجّت(ع)، توقيعى (مكتوب امضا شده اى) ارائه مى دهد كه در آن آمده است كه در هر روز از ماه رجب، دعايى را بخوانند؛ آغاز دعا، اين گونه است:
بسم اللّه الرحمن الرحيم. اللّهمّ إنّى أسألك بمعانى جميع ما يدعوك به ولاة أمرك…

دلايل جعلى بودن اين دعا

1 ـ در «أسألك بما نطق فيهم من مشيّتك»، سخن گفتن مشيت خداوند درباره امامان، چه معنايى تواند داشت؟!
2ـ در «فجعلتهم معادن لكلماتك وأركانا لتوحيدك وآياتك و مقاماتك الّتي لاتعطيل لها»، سؤال آن است كه موصول «الّتى» به چه كسى اشاره دارد؟ به «ولاة أمرك»؟!
بنابراين، لفظ و معنا استوار نيست واگر به «وآياتك ومقاماتك» اشاره دارد، باز هم لفظ و معنا استوار نيست.
3ـ در «لافرق بينك وبينها الاّ انّهم عبادك وخلقك»؛
الف ـ نخست آنكه بين ضماير موجود در «بينهما» و «انّهم» كه پيداست مرجع واحدى دارند، تغاير و تضاد وجود دارد و از اين نظر، عبارت، مضطرب و نااستوار است.
ب ـ ظاهرا، در اين فقره، واژه مقامات به