دانست. ^۱ البته بايد يادآور شد كه آنچه در قرآن در خصوص احوالات سليمان آمده، به اندازه كافى شگفت انگيز است و چه بسا اين امر موجب تجرى وضّاعان و قصّان (داستان سرايان) شده باشد.
، از عايشه از پيامبر (ص) نقل شده است:
شش چيز موجب فراموشى مى شود: خوردن سؤر موش، انداختن شپش زنده، ادرار در آب راكد، گذشتن از وسط رديف شتران، جويدن علك و خوردن سيب. براى تقويت حافظه بايد صمغ لادن خورد. ^۲
اين حديث، از نظر متن و سند سختْ ضعيف و موضوع دانسته شده است. ^۳ در منابع شيعه نيز اين موارد، از معصوم، به عنوان موجبات فراموشى ذكر شده است: خوردن پنير، سؤر موش، پنير ترش، جُلجُلان (تخم گشنيز يا دانه هاى ميان انجيل) و حجامت در نقره (استخوان قَمْحَدوه، استخوان پس سرى)، راه رفتن ميان دو زن، نگاه كردن به مصلوب و تعّار (زخمى، دراز كشيده)، خواندن سنگ قبرها، ادرار در آب راكد، انداختن شپش زنده بر زمين، گذشتن از وسط رديف شتران. ^۴
پر واضح است كه از نطر عقل، علم و حس ـهم چنان كه برخى نيز متذكر شده اندـ ^۵ هيچ ارتباطى ميان اين امور و فراموشى وجود ندارد.
، از معاذ بن جبل روايت شده هنگامى كه پيامبر (ص) او را به سوى يمن گسيل داشت، به او فرمود:
تو به نزد مردمى از اهل كتاب مى روى. پس اگر از تو درباره مجرّه (كهكشان) پرسيدند، در جواب بگو كه آن از عرق افعى است ساكن زير عرش است. ^۶
اين حديث و مشابه آن از نظر سندْ تضعيف شده و از نظر متنْ باطل دانسته شده است ^۷ . برخى تصريح كرده اند كه خود متن بر بطلان خود دلالت دارد و نشان مى دهد كه اين سخنان از پيامبر (ص) نيست. ^۸ هم چنين تصريح شده كه اين حديث بر خلاف عقل است ^۹ كه امرى واضح است.