أرويه كما سمعته منك فلا يجى ء. قال: فتعمد ذلك؟ قلت: لا. فقال: تريد المعانى؟ قلت: نعم. قال: فلا بأس. ^۱
همان گونه كه در كلام مولا صالح مازندرانى رحمه الله ملاحظه گرديد، در نقل به معنا، تفاوتى ندارد كه به چه گويش انجام گيرد؛ آنچه مهم است، رساندن معناى روايت است، نه رعايت الفاظ آن.
در اينجا به نقل دو روايت مى پردازيم كه امام صادق عليه السلام خود به ترجمه روايت اقدام نموده است.

۰.يك: محمد بن أحمد عن أبى عبداللّه عليه السلام قال:دخل عليه قوم من أهل خراسان. فقال ابتداء من غير مسألة: من جمع مالاً من مهاوش أذهبه اللّه فى نهابر. فقالوا: جعلنا فداك لانفهم هذا الكلام. فقال عليه السلام: از باد آيد، به دم شود. ^۲

۰.گروهى از خراسان به نزد امام صادق عليه السلام آمدند و حضرت پيش از آنكه سؤال بپرسند، فرمود:هر كس مالى را از راه نادرست و حرام گرد آورد، خدا آن را در راه حرام به مصرف رساند. خراسانيان گفتند: ما معناى اين كلام را نمى دانيم (به زبان عربى آشنا نيستيم). آن حضرت فرمود: از باد آيد، به دم شود.

۲.أحمد بن قابوس عن أبيه عن أبى عبداللّه عليه السلام:دخل عليه قوم من أهل خراسان فقال ـ ابتداء قبل أن يُسأل ـ : من جمع مالاً يَحرُسُهُ عذّبه اللّه على مقداره، فقالوا له ـ بالفارسيّة ـ : لانفهم بالعربيّة فقال لهم: هر كه درم اندوزد جزايش دوزخ باشد. ^۳

۰.گروهى از خراسان به نزد امام صادق عليه السلام آمدند. حضرت پيش از آنكه سؤالى بپرسند، فرمود:هر كسى ثروتى گرد آورد و آن را نگه دارد، خداوند به همان مقدار كيفرش دهد و آنان به فارسى گفتند ما عربى نمى فهميم. حضرت فرمود: هر كه درم اندوزد، جزايش دوزخ باشد.