همان گونه كه ملاحظه مى گردد، امام صادق عليه السلام در ترجمه سخن خود به زبان فارسى جان مايه معنا را ملاحظه و آن را بيان فرموده و به خصوصيات الفاظ عنايتى نكرده است.
در پايان بايسته است كه اين نكته را يادآورى كنيم كه اگر اختلافى در تعريبهاى حاجى نورى با ترجمه هاى پارسى شيخ ابوالفتوح رازى ديده مى شود، اين اختلاف مربوط به اختلاف نسخه هايى است كه در تفسير ابوالفتوح رازى ديده مى شود. و همين اختلاف ميان ترجمه هاى پارسى و متن اوّليه نيز مشاهده مى شود كه آن هم به اختلاف در نسخه ها و يا منابعى كه متن اصلى را نقل كرده اند، باز مى گردد.
از همين رو، در آدرس دهى به دو نسخه از تفسير ابوالفتوح ارجاع مى دهيم.
1. نسخه پنج جلدى از انتشارات كتابخانه آيه اللّه مرعشى نجفى به عنوان «تفسير ابوالفتوح».
2. نسخه بيست جلدى از بنياد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس رضوى، به عنوان «روض الجنان».

۱.ابوالفتوح:حذيفه يمان گفت از رسول عليه السلام پرسيدم كه اخلاص چه باشد رسول عليه السلامگفت من از جبرئيل پرسيدم جبرئيل عليه السلام گفت من از خداى عزوجل پرسيدم، مرا گفت: الإخلاص سرّ من سرّى استودعته قلب من أحببته من عبادى.

(تفسير ابوالفتوح، ج 1، ص 215؛ روض الجنان، ج 2، ص 190)

۰.المستدرك:عن حذيفة بن اليمان قال سألت رسول اللّه صلى الله عليه و آله عن الاخلاص فقال سألته عن جبرئيل فقال سألته عن اللّه تعالى فقال: الاخلاص سرّ من سرّى اودعه فى قلب من أحببته.

(مستدرك الوسائل، ج 1، ص 101، ح 92)

۰.الثعلبى:سئل الحسن عن الاخلاص ما هو؟ فقال: سألت حذيفة عن الاخلاص ما هو؟ فقال: سألت رسول اللّه صلى الله عليه و آله عن الاخلاص ما هو؟ قال: سألت ربّ العزة عن