مورد به صراحت مى نويسد: «او در نزد شيعه و عامه، ^۱ جاعل شمرده شده است» ^۲ و بلافاصله دو سطر پايين تر مى نويسد: «در رجال شيعه، او را از اصحاب امامان صادق(ع) و باقر(ع) شمرده اند؛ ^۳ ولى مدح و ذمّى نسبت به او نكرده اند». ^۴
5. نكته ديگرى كه شايد به تعبير مؤلف، از اشكالات صورى مقاله ^۵ باشد، اين است كه ارجاعات و پاورقى ها در پاره اى موارد، يكسان و يكنواخت نيست و از نظم خاصى پيروى نمى كند. مثلا پاورقى شماره 62 چنين است: «التهذيب، ص306؛ الاتقان، ج2، ص244 (به نقل از دائرة المعارف الاسلامية، ص350) ^۶ ». گفتنى است كه در اين موارد، اولا: نيازى به پرانتز نيست؛ ثانيا: اين شيوه،در همان صفحه، در پاورقى شماره 66 مراعات نشده و در مورد اخير، درست عكس مورد قبلى ارجاع داده شده است، به اين شكل: «66ـ أضواء على السنة المحمّدية، ص138 (به نقل از شرح النووى على صحيح المسلم، ج1، ص32)».
ترديدى نيست كه اين گونه ارجاعات، غلط است و بايد پاورقى ها را همانند شماره 62 ذكر كرد. نظير اين اشكال، در پاورقى هاى شماره 17، 25، 28، 34، 39،68 و 80 نيز تكرار شده است.
نكته ديگر در همين زمينه، آن است كه ارجاعات در غالب موارد از ترتيب منطقى خاصى پيروى نمى كند. يعنى اهميت و اعتبار مدرك مورد استشهاد، يا قديم و جديد بودن آن و موارد مشابه، كمتر مورد عنايت مؤلف بوده است. مثلا در پاورقى شماره3، كتاب