بعيد نمى دانم كه اين احاديث ، براى تيره ساختن چهره امامان پاك عليهم السلام جعل شده باشد .
2 . ارائه چهره موزون و معقول از پيشوايان . محبت به اولياى الهى و اعتقاد به مناقب و فضايل آنان ، با انحرافى به نام غُلو همراه شده است . اين پديده تاريخى ، از دوره هاى نخستين تاريخ اسلامْ شكل گرفته و هنوز نيز باقى است . اين دوستى افراطى ، سبب شده كه گاه ، چهره اى ناموزون و غير معقول از پيشوايان به نمايش گذارده شود . يكى از اين نمونه ها روايت هايى است كه در تفسير آيه «إنّما وليّكم اللّه » ۱ وارد شده است ، مانند :
عن أبي عبداللّه عليه السلام في قول اللّه عز و جل : «إنّما وليكم اللّه ورسوله . . .» : و كان أميرالمومنين في صلوة الظهر و قد صلّى ركعتين وهو راكع و عليه حلّة قيمتها ألف دينار و كان النبى صلى الله عليه و آله أعطاها إياه و كان النجاشى أهداها له ، فجاء سائل فقال : «السلام عليك يا ولى اللّه و أولى بالمومنين من أنفسهم! تصدَّق على كلّ مسكين» ؛ فطرح الحلّة إليه وأومئ بيده إليه أن احملها . ۲
امام صادق عليه السلام در تفسير آيه «إنّما وليكم اللّه . . .» فرمود : . . . اميرمومنان ، نماز ظهر مى گزارد . دو ركعت از آن را به جا آورده بود و در ركوع بود . بر او پارچه اى بود كه هزار دينار (هزار مثقال طلا) ارزش داشت و پيامبر صلى الله عليه و آله آن را به وى هديه داده بود و آن را نجاشى به رسول خدا هديه كرده بود . نيازمندى آمد و گفت : «درود بر تو ، اى دوست خدا و اى كسى كه بر مومنان از خودشان سزاوارترى! به درماندگانْ كمك كن» . او پارچه را از خود افكند و اشاره كرد كه آن را بردار .
امام خمينى رحمه الله در نقد اين روايات ، با تكيه بر شواهد تاريخى و شخصيت
1.سوره مائده ، آيه ۵۵ : إنّما وليّكم اللّه و رسوله والذين آمنوا الذين يُقيمون الصلاة و يو?ون الزكاة وهم راكعون ؛ ولىّ شما ، تنها خدا و پيامبر اوست و كسانى كه ايمان آورده اند ؛ همان كسانى كه نماز را برپا مى دارند و در حال ركوع ، زكات مى دهند .
2.تفسير نورالثقلين ، ج۱ ، ص۶۴۳ ؛ البرهان فى تفسير القرآن ، ج۲ ، ص۳۱۷ .
