9. احمد بن محمد بن حسن بن وليد (الأقوى وثاقته). ۱
10. اسحاق بن عمّار.
امام(ره) در جايى مى گويد:
صحيحة أو مصحّحة اسحاق بن عمّار. ۲
و در جاى ديگر مى گويد:
موثّقة اسحاق بن عمّار أو صحيحته. ۳
11. اسماعيل بن ابى زياد, معروف به سَكونى.
او از علماى عامّه است كه قبلاً طريق توثيق او از سوى امام(ره) در توثيقات خاص آمد و گفته شد كه ايشان از راه قرائن مستنبط, وثاقت او را ثابت مى داند. ۴
امام(ره) در موارد فراوانى از روايات او با عنوان «موثّقه» ياد مى كند. ۵
و درباره او از قول شيخ و محقّق, چنين نقل مى كند:
… ثمّ إنّ الرواية موثّقة لا اشكال فيها سنداً. فإنَّ اسماعيل بن أبى زياد السكونى كثير الرواية و متقنها. و عن الشيخ فى مواضع من كتبه إنّ الامامية مجمعة على العمل برواياته, و قد صرح المحقّق فى محكى المسائل الغرية بأنّه من الثقات. ۶
و در برخى موارد, عنوان «قوية» را درباره روايت او به كار مى برد ۷ و در جايى ديگر, اجماع شيخ بر عمل به روايات او و توثيق او از سوى محقّق را نقل مى كند. ۸
-106-
1.المكاسب المحرّمة, ج۱, ص۵۰.
2.كتاب البيع, ج۴, ص۱۰۶.
3.همان, ص۲۵۶.
4.كتاب الطهارة, ج۱, ص۱۴۷.
5.براى مثال, ر.ك: المكاسب المحرّمة, ج۱, ص۵۶ و ۲۳۰ و ۳۱۹ و ۳۲۱; كتاب الطهارة, ج۳, ص۳۸.
6.المكاسب المحرّمة, ج۱, ص۲۳۰ـ۲۳۱.
7.كتاب الطهارة, ج۱, ص۱۸۷.
8.همان, ج۲, ص۱۶.
