160 ق دانسته است.۱ از آن جا که حسن بن محبوب در شمار راویان از ابو جارود است و علامه حلی در «خلاصة الاقوال» مرگ وی را در سال 224 ق در سن 75 سالگی می‌داند،۲ از این رو نمی‌توان نقل بخاری را پذیرفت؛ زیرا بر پایه گزارش علامه می‌بایست تاریخ تولد حسن بن محبوب حدود سال 149 ق باشد و او در سال 160 ق تنها یازده سال داشته است و لذا بسیار بعید است که در چنین سِنّی نزد مشایخ حضور یافته و به تحمل حدیث پرداخته باشد. در نتیجه می‌بایست در گذشت ابو جارود بیش از آن چه بخاری نقل کرده است، باشد.
طبقه روایی: اساتید و شاگردان
برقی و شیخ طوسی، ابو جارود را در شمار اصحاب امام باقر علیه السلام آوردهاند.۳ نجاشی و علامه گویند: «کان من أصحاب أبی جعفر و رَوَی عن أبی عبد الله علیه السلام».۴ و شیخ در رجال، علامه و ابن داوود، او را از تابعین شمردهاند.۵ از میان معاصران، شیخ آقا بزرگ تهرانی افزون بر این که وی را از اصحاب صادقین علیه السلام شمرده، او را از اصحاب امام زین العابدین علیه السلام نیز به شمار آورده است.۶
ابو جارود، مشایخ روایی بسیاری داشته است. برخی از آنان همچون قیس بن سعد، عامر بن واثلة، بریدة الاسلمی و ابی برزه، صحابی پیامبر صلی الله علیه وآله بودند. و برخی از مشایخ او از تابعین بودند که بیشتر آنان همچون اصبغ بن نباتة، حارث همدانی، زاذان و عطیه عوفی، از اصحاب امیر المؤمنین علیه السلام به شمار می‌آیند و گروهی نیز همچون زیاد بن سوقه و ابو سعید عقیصا، از اصحاب امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام شمرده شده‌اند. برخی از مشایخ وی مانند علی بن ثابت، سعید بن جبیر، ابو حمزه ثمالی و حکیم بن جبیر از اصحاب امام زین العابدین علیه السلام
هستند.
1.. تهذیب التهذیب، ج ۳، ص ۳۳۳.
2.. خلاصة الأقوال، ص ۹۷.
3.. رجال البرقى، ص ۱۳؛ رجال الطوسى، ص ۲۰۸.
4.. رجال النجاشی، ص ۱۷۰، ح ۸۴۴؛ خلاصة الأقوال، ص ۳۴۸.
5.. رجال الطوسی، ص ۱۳۵ و ۲۰۸؛ خلاصة الأقوال، ص ۳۴۸؛ رجال ابن داوود، ص ۲۴۶.
6.. الذریعة الى تصانیف الشیعة، ج ۴، ص ۲۵۱.
