بخش سوم: ویژگیهای قرآن
جلد سوم کتاب «شناختنامه قرآن»، شامل بخشهای سوم تا پنجم است. در بخش سوم با پنج فصل، ویژگیهای مختلف قرآن در بابهای متنوعی بیان شده است: 1. ویژگیهای لفظی قرآن؛ 2. ویژگیهای معنوی قرآن؛ 3. آداب مربوط به قرآن؛ 4. نام گذاری و بیان ویژگی برخی آیات؛ 5. نامها و ویژگیهای برخی سورهها.
در ویژگیهای لفظی قرآن، به «رساترین پند و نیکوترین داستان (ابلغ الموعظة و احسن القصص)»، «نیکوترین سخن (احسن الحدیث)»، «سَرور سخن (سید الکلام)» و «سخن جامع (جوامع الکلم)»، و در ویژگیهای معنوی قرآن، نُه ویژگی خاصی که در روایت ذکر شده و نیز به روایاتی که مجموعه ویژگیهای معنوی قرآن را گزارش کردهاند آمده است: 1. ریسمان استوار خدا (حبل الله المتین)؛ 2. یادکردن برای جهانیان (ذکر للعالمین)؛ 3. نو بودن در هر زمانی؛ 4.سفره میهمانی خدا؛ 5. راستترین سخن (اصدق الحدیث)؛ 6. زنده و جاری بودن در همه زمانها؛ 7. حجّتی به سود تو یا ضدّ توست؛ 8. شفاعتگری با شفاعت پذیرفته؛ 9. درجات بهشت، به اندازه آیات قرآن است.
در فصل آداب مربوط به قرآن، آیات و روایات «وجوب احترام نهادن به قرآن»، «آداب نوشتن قرآن»، «آداب لمس قرآن»، «آداب خرید و فروش قرآن» و «آداب پاک کردن نوشته قرآن» گرداوری شده است و در «پژوهشی در باره خرید و فروش مصحف»، دیدگاه اهل سنّت و شیعه بررسی شده است.
در فصل چهارم، نامگذاری و بیان ویژگی برخی آیات، در شش عنوان ذکر شده است: 1. فراگیرترین آیه (اوسع الآیات)؛ 2. جامعترین آیه؛ 3. امیدبخشترین آیه؛ 4. بهترین آیه (خیر آیه)؛ 5. دوست داشتنیترین آیه نزد پیامبر خدا صلی الله علیه وآله؛ 6. ارزندهترین آیه (کرائم القرآن).
در فصل بعدی، چهارده مورد از نامها و ویژگیهای برخی سور آمده است: 1. امّ القران (سوره حمد)؛ 2. قلّه قرآن (سوره بقره)؛ 3. قلب قرآن و گُل سرسبد آن (سوره یس)؛ 4. عروس قرآن (سوره الرحمان)؛ 5. سورهای جامع؛ 6. یکسوم قرآن (سوره توحید)؛ 7. نور قرآن (سوره توحید)؛ 8. سورههای طِوال، مِئون، مَثانی و مُفصَّل (در این جا در عنوان «نکته» مراد از این اسامی بیان شده است)؛ 9. دیبای قرآن («حامیم»ها)؛ 10. طَواسین قرآن (سورههایی که با