در آداب باطنی تلاوت نیز از جمله آمده است: 1. تدبّر (اندیشیدن)؛ 2. خشوع؛ 3. خداترسی؛ 4. خواندن با اندوه؛ 5. گریستن و گریه‌نمایی کردن؛ 6. پناه بردن به خدا یا درخواست کردن؛ 7. جواب دادن.
در این فصل، به تناسب موضوع اعراب دادن و درست خواندن قرآن، «پژوهشی در باره اعراب قرآن کریم» افزوده شده است که به «معنای لغوی و اصطلاحی»، «پیشینه اِعراب»، «اهمیت اعراب در فهم قرآن»، «انواع اعراب و نشانه‌های اعراب» و «آثار مکتوب در اعراب قرآن» پرداخته است.
«فضیلت ختم قرآن»، «ثواب ختم قرآن»، «آداب ختم قرآن»، «مستجاب شدن دعا در هنگام ختم قرآن» و «برکت ختم کردن قرآن در مکّه» در فصل پنجم این بخش، جای گرفته است و ذیل باب آداب ختم قرآن، «پژوهشی در باره ختم قرآن و مدّت آن» آمده است که در آن از «برکات ختم قرآن» و «مدّت ختم قرآن» سخن به میان آمده است.
آخرین فصل در خصوص «قاریان قرآن» است که حاوی «اندرزی به قاریان»، «انواع قاریان»، «نکوهش گروهی از قاریان»، «سزای گروهی از قاریان» و «نهی از اختلاف در قرائت» است. در پایان فصل ششم، «پژوهشی در باره اختلاف قرائات»، «عوامل اختلاف قرائات» را بر می‌شمرد: 1. ضعف خطّ عربی؛ 2. اختلاف لهجه قبایل عرب؛ 3. اجتهاد قرّاء.

بخش ششم: تفسیر و تأویل قرآن

بخش ششم کتاب، در پنج فصل، موضوع‌های مهم «نیاز به تفسیر و تأویل قرآن»، «شناخت تفسیر و تأویل»، «تفسیر شدن قرآن با قرآن»، «نمونه‌هایی از احادیث تفسیری» و «آفات تفسیر و تأویل» از دیدگاه قرآن و حدیث، بررسی و چینش شده است.
در فصل یکم، پس از اشاره به «گونه‌های آیات قرآن»، «وجوه قرآن» و «قرآن، ظاهر و باطنی دارد: الف ـ شمار بطن‌های قرآن، ب ـ معنای ظاهر و باطن قرآن، ج ـ نمونه‌هایی از تفسیر باطنی»، دو تحلیل و پژوهش در تبیین بطن‌های قرآن و تفسیر، تأویل و تنزیل آمده است.
در «پژوهشی در باره شمار بطن‌های قرآن» در خصوص روایاتی که در شماری از منابع غیر