۰.على(ع) در ادامه سخن, علّت اين نوع انتخاب را چنين بيان مى فرمايد:فَإنَّهُمْ جِماعٌ مِنَ الكَرَمِ وشُعَبٌ مِنَ الْعُرْفِ… فَإِنّهُم أكْرَمُ أخْلاقاً وَأصَحُّ أعْراضَاً وأقَلُّ فِى الْمَطامِعِ إشْرافاً وَأبْلَغُ في عَواقِبِ الأُمُورِ نَظَراً. ^۱

۰.اينان به مجموعه اى از بزرگوارى ها آراسته اند و ريشه در ارزش ها و نيكى ها دارند… چنين كسانى, در اخلاقْ برترند و در آبرومندى, سالمتر; به آزمندى هاى مادّى كمتر چشم دارند و به پايان كارها بيشتر مى انديشند.

امام امّت(ره) نيز بر همين اساس, حُسن سابقه را در ميان كارگزاران و مديران, يكى از شرايط انتخابْ معرّفى نموده است:
اميد است ملّت مبارزِ متعهّد, با مطالعه دقيق در سوابق اشخاص و گروه ها, آراى خود را به اشخاصى دهند كه… به حُسن سابقه و تعهّد به قوانين اسلام… معروف و موصوف باشند. ^۲
از نكات قابل توجّه در ميان هشدارهاى آن حكيم الهى, توصيه به مراقبت و فريب نخوردن از سياست بازان و منافقان است:
خوف آن دارم كه تبليغات براى اشخاصى كه به اسلام و جمهورى اسلامى اعتقاد ندارند و اعمال و گفتار آنان در اين يك سال, شاهد آن است و اكنون براى راه پيدا كردن به مجلس و براى كارشكنى و جنجال در محيط مقدّس مجلس شوراى اسلامى, خود را هوادار اسلام و مسلمان جا مى زنند, در قشرى از ملّت و جوانان پاكدل, تأثير كند و آراى مقدّس خود را به كسانى دهند كه به نفع اجانب, با اسلام و جمهورى اسلامى مخالفت اساسى دارند. ^۳