اين هشدارهاى دلسوزانه نيز برگرفته از تعاليم مكتب على(ع) است كه مى فرمايد:

۰.ثُمَّ لا يَكُنْ اخْتِيارُكَ إيّاهُمْ عَلَى فَراسَتِكَ وَاسْتِنامَتِكَ وَحُسْنِ الظَّنِّ مِنْكَ, فَاِنَّ الرِّجالَ يَتعَرَّفُونَ لِفِراساتِ الْوُلاةِ بِتَصَنُّعِهِمْ وَحُسْنِ خِدْمَتِهِمْ وَلَيْسَ وَراءَ ذلِكَ مِنَ النَّصيحَةِ وَالأمانَةِ شَيْءٌ وَلكِن اخْتَبرْهُمْ بِما وُلُّوْا لِلصّالِحينَ قَبْلَكَ, فَاعْمِدْ لأحْسَنِهِمْ كانَ فِى الْعامَّةِ أثَراً وَ أعْرَفِهِمْ بِالأمانَةِ وَجْهاً فَإنّ ذلِكَ دَليلٌ عَلى نَصيحَتِكَ لِلّهِ وَ لِمَنْْ وُلّيتَ أمْرَهُ. ^۱

۰.مبادا در گزينش مسئولان و كارگزاران خود, بر تيزهوشى و شناخت شخصى و خوش باورى خويش تكيه كنى كه فرصت طلبان جامعه, مى كوشند تا با تصنّع و خوش خدمتى, خود را در نگاه زمامداران بيارايند; در حالى كه در پسِ آن نقاب تزوير, نشانى از امانت و دلسوزى ندارند. آنچه مى تواند در شناختت ملاك آزمون باشد, چگونگى همكارى آنان با شايستگانِ پيش از توست. پس بر كسانى تكيه داشته باش كه از خود در ميان انبوه مردم, خاطره هايى زيباتر به يادگار گذاشته اند و به امانت, شهره ترند, كه اين باريك بينى, خيرخواهى تو را براى خدا و وليّت به اثبات رساند.

6. اخلاق اسلامى

در آيات الهى و روايات معصومان(ع), خُلق نيكو, حكمت نهايى وحى و علّت بعثت پيامبر اكرم عنوان شده است. خداوند در قرآن, اخلاق نيكوى پيامبر(ص) را باعث استحكام حكومت و جذب مردم دانسته است:
فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ كُنْتَ فَظّاً غَليظَ الْقَلْبِ لانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ.از پرتو رحمت الهى, در برابر آنان نرم و مهربان شدى, و اگر خشن, تندخو و سنگدل بودى, از اطراف تو پراكنده مى شدند.