تهيدستانشان را مى رانند و توانگرانشان را فرا مى خوانند.

و امام امّت(ره) نيز در پيامى كه به «منشور انقلابْ» شهرت يافت, مى فرمايد:
آنهايى كه در خانه هاى مجلّلى, راحت و بى درد آرميده اند و فارغ از همه رنجها و مصيبتهاى جانفرساى ستون محكم انقلاب و پابرهنگان محروم, تنها ناظر حوادث بوده اند و حتّى از دور هم دستى بر آتش نگرفته اند, نبايد به مسئوليت هاى كليدى تكيه كنند; كه اگر به آنجا راه پيدا كنند, چه بسا انقلاب را يكشبه بفروشند. ^۱
نُه چيز است كه [سر زدن آنها از هر كس] زشت است; ولى از طرف نُه كس زشت تراست… [يكى از آنها] قطع ارتباط [با مردم], توسط رؤسا [ى كشور] است.

۰.امام على(ع) بر اين اساس, خطاب به مالك اشتر مى فرمايد:فَلا يَشْغَلَنَّكَ عَنْهُمْ بَطَرٌ , فَإنَّكَ لاتُعْذَرُ بِتَضْيِيِع التّافِةَ لأحْكامِـكَ الْكَثيرَالمُهِمَّ فَلا تُشْخِصْ هَمَّكَ عَنْهُمْ وَلا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لَهُمْ… وَاجْعَلْ لِذَوِى الْحاجاتِ مِنْكَ قِسْماً تُفَرِّغُ لَهُمْ فيهِ شَخْصَك و تَجْلِسُ لَهُمْ مَجْلِساً عامّاً فَتَتَواضِعُ فيهِ لِلّهِ الَّذى خَلَقَكَ. ^۲

۰.پس هرگز مباد كه سرمستى رياست, از آنان بازت دارد; چرا كه انجام گرفتن