لا تَستَأثِر عَلَيهِ بِما هُوَ أحوَجُ إلَيهِ مِنكَ .^۱
آنچه را كه او (ديگرى) بدان نيازمندتر از توست ، بهره خويش مساز .

و ـ برخورد خوش

تنها ادبى كه در تعريفى كه از ايثار ارائه شد ، نمى گنجد ، ادب برخورد ايثارگر با طرف ايثار است كه بى ترديد ، رعايت اين ادب ، شرط كمال ايثار است و بدون آن ، گاه ايثار ، ارزش اخلاقى خود را از دست مى دهد و به فرموده امام على عليه السلام :
وَجهٌ مُستَبشِرٌ خَيرٌ مِن قَطوبٍ مُؤثرٍ .^۲
خوش رو ، از ترش روىِ ايثارگر ، بهتر است .