امام حسین علیه السلام
مَن حاوَلَ أمرا بِمَعصِيَةِ اللّهِ كانَ أفَوتَ لِما يَرجُو وأسرَعَ لِما يَحذَرُ؛
كسى كه با نافرمانى خدا در پىِ كارى باشد، آنچه را اميد دارد، بيشتر از دست بدهد و به آنچه از آن مى‌پرهيزد، زودتر گرفتار آيد.
گزیده تحف العقول، ص 39
ج ـ عصبانيت ؛ د ـ تحقير و سرزنش ؛ ه ـ ناسزاگويى . بخش دوم ، آفاتى كه به مسئولان سياسى و قضايى اختصاص دارند ، مانند : الف ـ اكتفا كردن به موعظه ؛ ب ـ به كارگيرىِ خشونت، بدون ضرورت ؛ ج ـ تجاوز از مرز عدالت در كيفر .
